Indonezja Uchem. Audio papers o muzyce indonezyjskiej
Ponad 17 tysięcy wysp, ćwierć miliarda ludzi, kilkaset dialektów i grup
etnicznych oraz różnorodne tradycje – to wszystko czyni Indonezję jedną z
najbogatszych na świecie kulturowych mozaik. W tak różnorodnym,
pełnym sprzeczności tyglu zrodziły się liczne tradycje muzyczne, spośród
których tą bodaj najsilniejszą jest kultura gamelanu. Ale czym poza
gamelanowymi orkiestrami z Jawy i Bali rozbrzmiewa Indonezja? Pejzaż
muzyczny tego szybko rozwijającego się rejonu świata tworzy nie tylko
muzyka dworska i muzyka tradycyjna.
Wstęp do serii audio papers, podcastów i artykułów poświęconych
audiosferze Indonezji, które będziemy publikować sukcesywnie.
Spis treści
Serce archipelagu: muzyka dworska
Dawid Martin | Gamelan – muzyczne serce Archipelagu PL
Krzysztof Dziuba | Balijskie perkusje (mixtape)
Nowe wyspy archipelagu: muzyka nowa, awangardowa
Marzanna Popławska | Rahayu Supanggah i komposisi baru PL
Krzysztof Dziuba | Otto Sidharta i muzyka elektroniczna w Indonezji PL
Krzysztof Dziuba | Coś z niczego – Slamet Abdul Sjukur i musik kontemporer PL
Rubieże archipelagu: muzyczne podziemie
Antoni Michnik | Mapując nowe terytoria. Hasana Editions PL
Marianna Lis, Krzysztof Dziuba | Senyawa. Niezależność i eksperyment PL/EN
Marianna Lis | Raja Kirik. Przestrzeń oporu i innowacji PL/EN
Marianna Lis | Juan Arminandi. Mutacja klimatyczna PL/EN
Piotr Tkacz | Yes No Wave, czyli underground z Yogyakarty (mixtape)
Znikające wyspy: ginące tradycje
Maria Szymańska-Ilnata | Muzyka jako element budowania wspólnoty. Przykład Minangkabau PL
Dawid Martin | „Musik jalanan” – brzmienia indonezyjskiej ulicy PL
Poza archipelagiem: gamelan poza Indonezją
Robert Prokopowicz | „Amerykański Gamelan” Lou Harrisona PL
Krzysztof Dziuba | Balijskie (re)perkusje (mixtape)
Powyżej: Kaldera Tengger i wulkan Bromo; tutaj: jeden ze sklepów z kasetami w miejscowości Surakarta, fot. Krzysztof Dziuba