Bartosz Weber / VTR

Bartosz Weber / VTR

Bartosz Weber / VTR to duet audio-wizualny, tworzony przez tego pierwszego i tego drugiego, czyli Wiktora Podgórskiego. Wszystko zaczęło się od spotkania podczas jednego z koncertów Miłosza Pękali, gdzie Wiktor (jak sam to określa) świecił. Bartosz: „Pamiętam, że to był utwór na trójkąt solo i troszkę wtedy zwariowałem na punkcie Wiktora. Wiktor: “Okazało się, że Bartka urzekły ekrany tiulowe – takie przezroczyste siatki, które pozwoliły mi wprowadzić obraz w przestrzeń i odpowiednio go zaaranżować. BW: “To była malutka scenka, a mimo to odnosiło się wrażenie totalnej głębi ze względu na przestrzeń, którą zaprojektował Wiktor. Razem robimy coś podobnego. Część wizualizacji znajduje się za nami, a druga jest puszczona na tiule znajdujące się wśród publiczności. Występujemy razem i bardzo ważne jest dla nas podkreślanie tego. To jest duet, a nie występy pana Bartosza, któremu ktoś tam świeci. Na koncertach nasze zadania są w zasadzie równorzędne.

Każdy z utworów Bartosza opisywany jest wizualnie przez Wiktora. BW: „Jemu kojarzy się pewnie z innymi rzeczami niż mnie. Staramy się myśleć o naszym duecie jako o zespole, tak więc muzyka i obraz są ze sobą zgrane. Technologia pozwala nam łączyć wszystko w całość, muzyczna akcja wywołuje reakcję obrazu, ten skłania dźwięk do kolejnego odbicia piłeczki. Taki cyfrowy ping-pong”.
Muzyka Bartosza Webera jest zdecydowanym powrotem w stronę elektroniki. Początkowo założeniem był odwrót od świata cyfrowego i podróż w stronę analogowego brzmienia. Jednak miłość do samplingu w pewnym momencie wzięła górę i, jak to w życiu bywa, końcowy kształt to efekt demokracji wewnętrznej – fascynacji żywym operowaniem instrumentami analogowymi, studyjnej edycji, akceptacji pomyłek, frustracji, radości, nieuchronności śmierci.
Webera znacie z Baaby, Mitch & Mitch, czy Slalomu, Wiktor studiował grafikę na krakowskiej ASP, ale muzyka jest mu bardzo bliska. Od lat grywa z przyjaciółmi, co sprawia, że łatwiej tworzą mu się skojarzenia z rytmem, dźwiękiem, nastrojem. Zawodowo zajmował się zaś projektowaniem multimedialnych ekspozycji muzealnych. Praca z przestrzenią, pozwala zrozumieć, jak ludzie się w niej zachowują, jak odbierają pewne sygnały, które chcemy im przekazać.