Dariusz Brzostek: Sztuka Podróżowania. Dźwiękowe pejzaże Jamajki / „Letnia noc w Tampere”

Spotkanie z cyklu Sztuka Podróżowania w Sztuce Wyboru o 16.30
Więcej niż reggae (mniej niż hałas). Dźwiękowe pejzaże Jamajki,
Po spotkaniu w Minus jeden koncert Dariusz Brzostek „Letnia noc w Tampere”  o godz. 19:00.

Pierwsze wrażenie jest dość zaskakujące. Jamajka jawi się jako miejsce dźwiękowych skrajności. Natura jest tu w większości bardzo cicha, nawet łagodna: podmuchy wiatru, szmer deszczu nad ranem, owady i ptaki – a wszystko rozpięte w dynamicznej skali między mezzo piano a pianissimo. Z kolei kultura – szczególnie zaś muzyka jest tu niezwykle głośna. Radioodbiorniki w samochodach, sound systemy przed klubami a nawet sklepami z odzieżą, występy artystów ulicznych rywalizują pod względem emisji hałasu, zakrzykując i przekrzykując się wzajemnie. Tak jakby użytkownicy owych dźwiękowych technologii starali się swą aktywnością gwałtownie podbić i skolonizować naturę z jej niepokojącą ciszą. Spacerując ulicami Kingston, zastanawiam się nieustannie, czy można wyobrazić sobie Jamajkę bez dźwięków reggae? Stworzyć kolaż dźwiękowy, w którym nie byłoby ani reggae, ani w ogóle muzyki? I czy byłby to wciąż pejzaż dźwiękowy Jamajki? Ale być może to właśnie ja myślę teraz na sposób kolonialny, nasłuchując dźwięków wyspy słuchem imperialnym – pełnym oczekiwań i stereotypów?
Dariusz Brzostek

———

Lofidron I. Długa letnia noc w Tampere
Lofidron. W poszukiwaniu bardzo długiego dźwięku to cykl esejów dźwiękowych, w których bazując na wspomnieniach, notatkach z podróży i nagraniach terenowych poszukuję „bardzo długiego dźwięku”, akustycznej aury miejsca, definiującej jego swoistość. Ukryty poza sferą dźwiękowych znaków – łatwo rozpoznawalnych i definiowalnych – nie będący ani hałasem, ani szumem, ani tym bardziej ciszą, wchłania głosy codzienności, karmi się nimi i tworzy akustyczną atmosferę, która czyni nas zrelaksowanymi, zaniepokojonymi lub zdenerwowanymi. Otacza nas dźwiękowym kokonem na granicy słyszalności. Jego domeną są pogłosy i wydźwięki. Poszum. Nazywam go dronem w lo-fi. W skrócie: lofidronem.
Długa letnia noc w Tampere to dźwiękowe wspomnienie, w którym nagrania i notatki mają otworzyć drogę obrazom i skojarzeniom: nocy która nie chciała zapaść, błądzenia nad jeziorem, głosów dobiegających z oddali…

Dariusz Brzostek, kulturoznawca (Katedra Kulturoznawstwa UMK). Zajmuje się antropologią kulturową, szczególnie audioantropologią (sound studies), twórczością Stanisława Lema, psychoanalizą Jacquesa Lacana, poezją dźwiękową, muzyką elektroniczną i improwizowaną, horrorem i fantastyką naukową. Uczestniczył w nagraniu i produkcji kilkunastu albumów muzycznych (m.in. z grupami HATI i Molok Mun). Realizował nagrania terenowe w Polsce, Francji, Chinach i Maroku, koncertował w Polsce, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Autor monografii: Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy (Toruń 2009) oraz Nasłuchiwanie hałasu. Audioantropologia między ekspresją a doświadczeniem (Toruń 2014), współautor (z Dariuszem Wojtasiem) eseju dźwiękowego The Sounds of Deep Poland ,,Glissando. Magazyn o muzyce współczesnej” 2014/23.

Grupa Minus jeden działa non-profit.
Organizujemy wydarzenia promujące kulturę i sztukę.
Muzycy, których zapraszamy, ponoszą koszty transportu, czasem noclegu.
Chcielibyśmy choć część tych kosztów pokryć z dobrowolnych składek. Proponujemy 15zł.