Eksperymentalny Wtorek: Ensemble Kompopolex

Na hasło „postinternet” wielu osobom włos się jeży na głowie. Przedrostek „post-”, choć sugeruje koniec i to, co się dzieje „po” internecie, w rzeczywistości odnosi się do krytyki samego medium. Twórczość określona tym mianem czerpie z sieciowego rezerwuaru: filmików, dźwięków, obrazów, memów, ironizuje i tematyzuje wpływ internetu na codzienne życie. Koncert Ensemble Kompopolex, tria pochodzącego z Wrocławia i dbającego o całościowe muzyczne przeżycia, będzie poruszał wątki wyobcowania, nadmiaru informacji, skrajnych emocji i życia po pandemii.

Wydarzenie rozpocznie uncanny valley Niny Fukuoki. Tytułowa dolina niesamowitości to określenie dla nieprzyjemnych odczuć związanych z robotami, które wyglądem i funkcjonowaniem przypominają człowieka. Taki jest też utwór – jednocześnie wzbudza niepokój i zdumienie. W cu_t|e_#2 Marta Śniady operuje kontrastem – zdjęcia kotków zestawione są z polującymi drapieżnikami, a tytułowe „cut” (ciąć) i „cute” (słodki) równocześnie znajdują odbicie w utworze i wirtualnym życiu. Untitled Folder #3 Piotra Peszata to konglomerat gestów, niemuzycznych brzmień i dźwięków instrumentów, usterek, rytmów. Ironiczny komentarz dotyczący roli muzyki. Do tradycji z humorem podchodzi Oxana Omelchuk w 5 Widmungen an die verborgenen Empfänger. Wreszcie wideo #006f Kelley Sheehan, które opiera się na przetwarzaniu wcześniej istniejącego utworu. Koncert dopełni powstały w czasie pandemii ASDR Mateusza Śmigasiewicza, prowokujący do spojrzenia na pojedynczy dźwięk, jak na szereg zmieniających się w czasie stanów.