Eksperymentalny Wtorek: Sinfonia Varsovia Camerata

Współcześni kompozytorzy i kompozytorki wciąż chętnie piszą kwartety smyczkowe. Brzmieniu dwojga skrzypiec, altówki i wiolonczeli dziś często towarzyszy partia elektroniki, wideo, preparacje, amplifikacje, a dźwięk wydobywany jest w niekonwencjonalny sposób. Przykłady tego typu podejścia zaprezentują cztery instrumentalistki Sinfonii Varsovii.

W XX-wiecznej historii muzyki szczególne miejsce zajmuje IV Kwartet smyczkowy Amazing Grace Bena Johnstona. Utwór wykonywany jest na naturalnie strojonych instrumentach (just intonation). Odejście od systemu równomiernie temperowanego i powrót do czystych interwałów sprawia, że całość skrzy się rozwibrowanymi mikrotonami. Z ustanowionym przed wiekami podziałem na konsonanse i dysonanse polemizuje także Sarah Nemtzov, której weggeschliffen subtelnie nawiązuje do Kwartetu C-dur KV 465 Dysonansowego Mozarta. Cytat z klasyka wiedeńskiego pozostaje jednak zacierany przez specjalne efekty i pogłos. Zupełnie inaczej do tradycji podchodzi Joanna Bailie w Radio-Kaleidoscope. Elektroakustyczny utwór z abstrakcyjnym wideo przypomina kolaż, w którym instrumenty spotykają się z szumami i odgłosami wyszukiwania stacji radiowych. Programowym kontrapunktem jest where Żanety Rydzewskiej, performatywny utwór na trio pobudzający do refleksji nad źródłem stereotypów i uprzedzeń dotyczących m.in. wyglądu.