Geyser: projekt solo Annabelle Playe (Francja) – live electronic

Annabelle Playe, sama na scenie, interpretuje muzykę z instrumentów elektronicznych.
Dźwięk jest doświadczeniem fizycznym: gęstością, intensywnością, zmiennością i nasyceniem.
GEYSER, złożony z trzech części, wykorzystuje energię z silnymi
kontrastami wokół dźwiękowych strzałów czasem odartych, czasem
masywnych. Czyste dźwięki, czyste barwy przechodzące w
zniekształcenia wywołujące erupcję podziemną i uwolnienie
napięcia.
Annabelle Playe wykopuje pojęcie ruchu, przemieszczenia i
transformacji poprzez podróż, odyseję i wewnętrzną misję.
Modyfikacja punktu widzenia, wewnętrznej percepcji i zmiany
stanów są sednem jej badań.
W ten sposób postrzeganie słuchacza przenosi się na trudne
terytoria, przeciwstawiając się, aby zrobić miejsce dla
obnażenia.

Annabelle Playe jest artystką multidyscyplinarną, lubi odkrywać
głos, dźwięk, wideo i pisanie.
Studiowała kompozycję u Sergio Ortegi w Pantin w Paryżu.
W 2018 Annabelle Playe została laureatką SACD „Musique de Scène” za tło do pokazu „Delta Charlie Delta”. Jest także kompozytorką związaną z „Scène Croisées de Lozère ” do roku 2020.
Gra muzykę elektroniczną i eksperymentalną we Francji i za
granicą. Jej muzyka na żywo opiera się na urządzeniu zbudowanym z syntezatorów analogowych. Dźwięk faluje pomiędzy muzyką elektroniczną i elektroakustyczną, pochodzącą z różnych źródeł (głosy, konkretne dźwięki) przetwarzaną, umieszczaną w
przestrzeniach i zmieszana do postaci analogowej.
Jej pierwsze albumy „Matrice” (nagrania DAC) i „Vaisseaux”
(nagrania DAC) zostały bardzo dobrze przyjęte przez
międzynarodowe media, a «Matrice» stał się częścią
audiowizualnego występu z artystą wideo Philippe Fontes.
„Geyser” został wydany w 2018.
Tworzy audiowizualne spektakle: „ANA” i „Vessels” z muzykiem
Marciem Siffertem i filmowcem Gregoyem Robinem. W 2017 roku
stworzyła przegląd, audiowizualny występ z Hugo Arcierem
(generatywne wideo), który został pokazany w Cube, cyfrowym
centrum twórczym niedaleko Paryża (FR).
Annabelle Playe przedstawia wideo jako kompozycję muzyczną:
powtarzanie, rozwój, zerwania i odcienie. Edycja zdjęć
dynamicznych współdziała z muzyką w sposób kontrapunktyczny.
Czasami obrazy znikają, by ustąpić miejsca muzyce.
Napisała także dwa monologi teatralne opublikowane w Alnie (FR): «Ligne» i «Mater».

www.annabelleplaye.com
https://soundcloud.com/ana-57/steel-procession
https://vimeo.com/201441665

Grupa Minus jeden działa non-profit.
Organizujemy wydarzenia promujące kulturę i sztukę.
Muzycy, których zapraszamy, ponoszą koszty transportu, czasem noclegu.
Chcielibyśmy choć część tych kosztów pokryć z dobrowolnych składek. Proponujemy 15zł.