Śniedź

Śniedź
Baskak (Antoni Beksiak) | Aleksandra Klimczak

Ironiczna diwa operowa i akrobata rozszerzonych technik wokalnych toną razem w improwizowanej usterkotronice.

Ironic operatic diva and extended vocal techniques gymnast drown together in improv glitchtronica

https://www.youtube.com/watch?v=HON_Q4q0h0c

fotografie: małgorzata kaznowska

≣ ALEKSANDRA KLIMCZAK
Nietypowy sopran, klasycznie wykształcona śpiewaczka, absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego UMFC w Warszawie. Jej główną domeną jest współpraca z reżyserami i kompozytorami młodego pokolenia. Debiutowała w roli Female Chorus w warszawskiej prapremierze opery „The Rape of Lucretia” wystawionej w Starej Drukarni PAP. Od tamtej pory wciąż poszukuje niestandardowej drogi egzystencji śpiewaczki operowej. Występuje w nowatorskich projektach, łączących operę z teatrem dramatycznym, m.in. Bachantkach, nagrodzonych na Forum Młodej Reżyserii w PWST w Krakowie (reż. K.Michalak) oraz Biegaczach (36 PPA OFF we Wrocławiu, Michalak|Burzyńska|Krych). Sama o sobie mówi – śpiewaczka [nie]operowa. Z jednej strony współpracuje z Filharmonią Narodową i Polską Operą Królewską. Z drugiej romansuje z improwizacją, fieldrecordingiem, eksperymentuje z elektroniką. Próbuje przełamywać bariery gatunkowe w muzyce i innych dziedzinach sztuki. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na autorski projekt #Witkacy622 – performans na śpiewaczkę, elektronikę, harfę i flet.
Niebawem będzie miała miejsce premiera jej autorskiego projektu
SONOR URBIS (stypendium z m.st. Warszawy).

≣ BASKAK (Antoni Beksiak)
Krytyk muzyczny, redaktor, kurator sztuki, kompozytor, wokalista, computer freak. Inicjator i animator zjawisk z dziedziny muzyki polskiej wsi (Dom Tańca – współzałożyciel, Tupot Niedźwiedzia/Niewte), kompozycji współczesnej i avant-popu (Turning Sounds), sztuki dźwięku w przestrzeni miejskiej („Fryderyk Chopin. Ciennik osobisty” w Ogrodzie BUW), improwizacji (Ad Libitum), ostatnio twórca teatralny (performer w „Requiemaszynie” Chóru Kobiet, współpracownik Michała Borczucha w „Zostań. Zostań”) i filmowy.
Od dwudziestu lat zajmuje się rozszerzonymi technikami wokalnymi, postulując nowy model uniwersalnego wokalisty, ostatnio coraz aktywniej jako wykonawca. Od 2006 do 2011 prowadził cykl festiwalowy „Gębofon”, który przedstawiał najrozmaitsze zjawiska niekonwencjonalnej wokalistyki: od bitboksu przez poezję dźwiękową po sztukę krzyku, torując między innymi drogę do wprowadzenia bitboksu do kompozycji współczesnej na Warszawskiej Jesieni. Prowadzi efemeryczny zespół wokalny „Gęba”, współpracował z Yuvalem Avitalem nad warszawskim wykonaniem „Reki”.
> soundcloud.com/baskak/sets/showcase
> baskak.pl