Sygnał/Szum: Marcin Barski / Marcin Dymiter

20 lipca w ramach cyklu koncertowego Sygnał/Szum Fundacja Nobiscum zaprasza na spotkanie z Marcinem Barskim i Marcinem Dymiterem z Instytutu Pejzażu Dźwiękowego. O 20.00 rozpoczniemy część performatywną w Płocka Galeria Sztuki a po niej obaj twórcy zabiorą gości na wieczorny spacer dźwiękowy po Płocku.

Instytut Pejzażu Dźwiękowego to oddolna inicjatywa ludzi zainteresowanych field recordingiem, sound artem czy szeroko pojętą tematyką przestrzeni dźwięku. Od pewnego czasu ten temat pojawia się w dyskusjach, artykułach, na festiwalach, w edukacji czy galeriach sztuki. Oswajamy się z myślą, że dźwięk może stać się medium dla artystycznej wypowiedzi – wcale nie muzycznej. Ten proces trwa, jednak ciągle brak miejsca, w którym można czytać, myśleć, pogłębiać wiedzę z tego zakresu.

Naszym celem jest zbudowanie portalu poświęconego dźwiękowi, stworzenie miejsca wymiany myśli, przestrzeni dla informacji, edukacji i słuchania. Zapraszamy do lektury tekstów, wywiadów oraz do słuchania prac dźwiękowych. Mamy nadzieję, że będziemy regularnie spotykać się w Instytucie. Oprócz strony internetowej przygotowujemy także wydarzenia i realizacje artystyczne, publikacje, warsztaty oraz wykłady.

http://ipd.org.pl
https://pl-pl.facebook.com/InstytutPejzazuDzwiekowego/

Marcin Barski porusza się w estetyce 'found sounds’, a jego krótki set oparty będzie w całości na fragmentach nagrań prywatnych znalezionych na kasetach magnetofonowych sprzedawanych na internetowych aukcjach i przede wszystkim na pchlich targach w różnych miastach w Polsce i zagranicą. Ideą działania jest zwrócenie uwagi na fenomen field recordingu, rozumianego nie jako działanie stricte artystyczne, a jako w pełni demokratyczna forma ekspresji i dokument wrażliwości. Wszystkie wykorzystane w secie nagrania zostały zrealizowane przez nieznanych twórców amatorów, i stanowią audialny dokument pewnej epoki.

Marcin Dymiter | soundscape set
Projekt dźwiękowy inspirowany przestrzenią miasta. Punktem wyjścia jest idea przemiany akustycznego kontekstu i interwencja w tkankę dźwiękową miasta/ miejsca. Miasto jako synteza dźwięków nie pozostawia zbyt wiele przestrzeni dla „wolnego” dźwięku. Większość dźwięków to efekt organizacji, komunikacji lub komercji. Cytowanie dźwiękowej rzeczywistości, budowanie dźwiękowej przestrzeni to kluczowe działania oraz dążenie, aby faktycznym ograniczeniem były progi słyszenia. Dźwięk poszerza granice percepcji, czucia i rozumienia miejsca.

Spacer dźwiękowy:

Słuchanie to proces, który odbywa się ciągle. Opierając się na tym założeniu Raymond Murray Schafer przygotował program ćwiczeń pomagających w „czyszczeniu uszu”. Podstawową formą jest spacer. Umożliwia on rozpoczęcie „przygody” dźwiękowej- refleksji nad zagadnieniem dźwięku, jego jakości i wpływu na nas. Spacer dźwiękowy (Soundwalk) powinno poprzedzać umiejętne zaprojektowanie ścieżek spacerów dźwiękowych. Odbywanie spacerów w różnych miejscach oraz w różnych porach dnia i przy różnych warunkach pogodowych pozwoli zróżnicować krajobrazy dźwiękowe. Spacery dźwiękowe rozpoczyna się od słuchania dźwięków własnego ciała w czasie poruszania się, przez co nawiązany zostaje pierwszy dialog między spacerującym a środowiskiem. Po zakończeniu spaceru konieczna jest ocena postrzeganych krajobrazów dźwiękowych, m.in. wyróżnienie dźwięków przyjemnych i nieprzyjemnych, dźwięków „nieobecnych” oraz dźwięków sztucznych, modyfikujących naturalny krajobraz dźwiękowy.

Nocny spacer dźwiękowy w Płocku oparty będzie na powyższych założeniach, ale też skupiony na lokalnej tkance miejskiej i na wątkach, które poruszymy w dyskusji z publicznością przed rozpoczęciem spaceru.