Symfonia nr 3 na 200 bezprzewodowych głośników i 5 wykonawców

Symfonia nr 3 na 200 bezprzewodowych głośników i 5 wykonawców
25 listopada 2024/ Warszawa

[English below]

Instalacja koncertowa Wojtka Blecharza składającą się z pięciu części. Każda z nich ma inny układ przestrzenny i charakterystykę brzmieniową i każda tworzy immersyjny „krajobraz dźwiękowy”.

Symfonia nr 3 skomponowana jest na około 200 małych, bezprzewodowych głośników, które włączane są po kolei przez „dyrygenta”, a następnie układane w tematy, kontrapunkty, echa, konstelacje, linie, kłącza itd.

Trzecia Symfonia jest prawie trzygodzinną instalacją koncertową, składającą się z pięciu części, gdzie każda z nich ma inny układ przestrzenny i charakterystykę brzmieniową i każda tworzy immersyjny „krajobraz dźwiękowy”.

Układ części:

1. Synthesis

2. Sound fields

3. Drones (Arbor/Rhizome)

4. Scherzo

5. Theme with variations

W utworze orkiestrę stanowi duża ilość małych, bezprzewodowych głośników, z których każdy posiada kartę pamięci. Zadaniem „dyrygenta” jest stopniowe aktywizowanie każdego z głośników, jakby „zasadzał” kolejne dźwiękowe „ziarno”, z którego „wyrasta” zmultiplikowana struktura dźwiękowa. Zastąpienie muzyków małymi elektronicznymi urządzeniami odnosi się do przemysłowej i cyfrowej rewolucji.

Ta pierwsza pozwoliła na wytwarzanie dużej ilości instrumentów o podobnej jakości brzmienia – co przełożyło się na rozmiar i zunifikowanie brzmienia europejskich orkiestr, ta druga przyczyniła się do wynalezienia walkman’a (1979), który umożliwił posiadanie osobistego i przenośnego źródła dźwięku.

Utwór skomponowany jest zgodnie z myślą Gustawa Mahlera, że „symfonia musi być jak świat, musi zawierać wszystko”. Pierwsza część Symfonii to ambientowo-konceptualne allegro sonatowe, gdzie każda jego część: temat pierwszy, łącznik, temat drugi, epilog etc. zwizualizowane jest jako kolejna grupa głośników, między którą publiczność może się przechadzać. Część druga to opowieść o nieograniczonym dziś dostępie do (internetowej) biblioteki istniejących dźwięków: od sampli NASA, nagrań terenowych do oceanicznych nagrań śpiewu wielorybów. Trzecia część Symfonii to dźwiękowe kłącze, dronowy set z udziałem czwórki muzyków grających na sub/kontra-basowych instrumentach. Czwarta część (Scherzo) zawiera cytat „Aurora Centralis” autorstwa kanadyjskiego producenta muzycznego 747. Jest to odniesienie do historii gatunku symfonicznego, który na przełomie wieków często wykorzystywał elementy muzyki popularnej lub tanecznej. Ostatnia część Symfonii (temat z wariacjami) to kolekcja najważniejszych struktur harmonicznych wykorzystanych w muzyce symfonicznej na przełomie dziejów.

𝘞𝘦 𝘤𝘢𝘯’𝘵 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘰𝘭 𝘴𝘺𝘴𝘵𝘦𝘮𝘴 𝘰𝘳 𝘧𝘪𝘨𝘶𝘳𝘦 𝘵𝘩𝘦𝘮 𝘰𝘶𝘵, 𝘣𝘶𝘵 𝘸𝘦 𝘤𝘢𝘯 𝘥𝘢𝘯𝘤𝘦 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘵𝘩𝘦𝘮. Donella H. Meadows

Sylvia Hinz – subkontrabasowy flet prosty Paetzolda 

Theo Nabicht – klarnet kontrabasowy

Michał Górczyński – klarnet kontrabasowy 

Piotr Wróbel – suzafon

Wojtek Blecharz – dyrygent

Nicolas Navarro Rueda – asystent, kostium

Premiera dzieła odbyła się w minionym roku na Festiwalu Donaueschingen Musiktage w Niemczech.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca

Bilety: 35, 25 zł

[eng]

Symphony No.3 is composed for ca. 200 small wireless speakers, that are activated by the „conductor” and arranged on the floor into themes, echos, constellations, lines, rhizomes etc.

The Third Symphony is an almost three-hour concert installation, consisting of five movements, each of which has a different spatial arrangement and sound characteristics, and each creates an immersive soundscape.

Parts arrangement:

1. Synthesis

2. Sound fields

3. Drones (Arbor/Rhizome)

4. Scherzo

5. Theme with variations

The performance of the Symphony must take place in an open and warm space, without division into the audience and the stage. The floor must be clean and comfortable, enough to sit or lie down on. During the Symphony, the audience can also walk at a leisurely pace among the speakers, in accordance with the principle that sound is a map and walking is part of listening. Before the concert, the audience receives simple instructions allowing them to best understand the piece.

In the Third Symphony, the orchestra consists of a large number of small, wireless speakers, each with a memory card. The task of the „conductor” is to gradually activate each speaker, as if „planting” another sound „seed” from which the sound structure „grows”. The replacement of musicians with small electronic devices refers to the industrial and digital revolution. The former allowed the production of a large number of instruments with similar sound quality – which translated into the size and unification of orchestras, the latter contributed to the invention of the Walkman (1979), which made it possible to have a personal and portable sound source.

The piece is composed in accordance with Gustav Mahler’s idea that „a symphony must be like the world, it must contain everything.” The first part of the symphony is an ambient-conceptual allegro sonata form, where each element: first theme, transition, second theme, epilogue, etc. it is visualized as another group of speakers that the audience can move between. The second movement is a reference to an unlimited access to an (online) library of existing sounds: from NASA samples, field recordings to ocean recordings of whale songs. The third movement of the Symphony is a drone set with the participation of four musicians playing the following instruments: Paetzold’s subcontrabass recorder, contrabass clarinet, and 2 trombones (or tubas). The fourth part includes a quote from „Aurora Centralis” by Canadian music producer 747, as a reference that the symphony has always used elements of popular or dance (rave) culture. The last part of the symphony (theme with variations) is a collection of the most important harmonic structures used in music at the turn of history

𝘞𝘦 𝘤𝘢𝘯’𝘵 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘰𝘭 𝘴𝘺𝘴𝘵𝘦𝘮𝘴 𝘰𝘳 𝘧𝘪𝘨𝘶𝘳𝘦 𝘵𝘩𝘦𝘮 𝘰𝘶𝘵, 𝘣𝘶𝘵 𝘸𝘦 𝘤𝘢𝘯 𝘥𝘢𝘯𝘤𝘦 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘵𝘩𝘦𝘮. Donella H. Meadows

Sylvia Hinz – subcontrabass Paetzold recorder

Theo Nabicht – contrabass clarinet

Michał Górczyński – contrabass clarinet 

Piotr Wróbel – sousaphone

Wojtek Blecharz – conductor

Nicolas Navarro Rueda – assistance, costume

Data: 25 listopada 2024
Miejsce: Nowy Teatr

FB: >>>