Raphael Rogiński • Mamadou Ba • Paweł Szpura w PTT przy Nowym

Na przedostatnim koncercie w naszej letniej lokalizacji przy Nowy Teatrze wystąpi jeden z najważniejszych współczesnych polskich muzyków, Raphael Roginski. Wieczór będzie się składał z dwóch koncertów. Na pierwszym Raphael Rogiński zaprezentuje autorski program na gitarę solo, a w drugiej części na zespół wraz z wokalistą i gitarzystą Mamadou Ba oraz perkusistą Pawłem Szpurą.

Napisane na przestrzeni ostatniego roku kompozycje skupiają się na zagadnieniu tajemnicy w sztuce. Wibrujące akordy, drżące drewno gitary i syczący wzmacniacz zabiorą nas w krętą drogę węży, które do niedawna wszyscy wyznawaliśmy i czciliśmy. Program koncertu ułożony jest tak jak fazy słońca – wschody podnoszące świat jak i zachody, gdzieś na leśnej ścieżce lub jeden z tych które Rogiński ostatnio widział w świętym Kijowie.

Również zgłębianie przez muzyka tradycji harfowej ma tu znaczenie. W sumie wszystko ma znaczenie, a muzyka i tak pozostaje muzyką, więc zamknijmy na czas koncertu oczy, gdyż nie będzie tu nic poza spotkaniem i bądźmy razem by czcić piękno życia i tajemnice nieskończone pradawności naszego świata. Zapraszamy bardzo serdecznie!

Pierwszy koncert:

Raphael Rogiński Solo

Drugi koncert:

Raphael Rogiński – gitara
Mamadou Ba – gitary i śpiew
Paweł Szpura- perkusja

➳ Piątek, 21.09.2018 – g. 20:00
➳ Bilety: 29 PLN (przedsprzedaż) i 39 PLN (w dniu koncertu)
➳ Adres: ul. Madalińskiego 10 / 16; 02-513 Warszawa

Bilety są dostępne za pośrednictwem naszej strony internetowej www.pardontotu.pl, strony Going. / w letnim „Pardon, To Tu przy Nowym Teatrze” przy barze (kolekcjonerskie bilety) / w miarę dostępności przed koncertem (od godziny 19:00) 'na bramce’.

➳ Ilość miejsc siedzących jest ograniczona

Prosimy osoby, które są zainteresowane miejscem siedzącym o odpowiednio wcześniejsze dotarcie na koncert (od 19:00). W związku z tym, że w pomieszczeniu nie ma klimatyzacji, prosimy o wyrozumiałość.

Raphael Roginski

gitarzysta, kompozytor i wykonawca, improwizator, animator kultury i badacz folkloru muzycznego. Wykształcony jazzowo i klasycznie edukację poszerzył o muzykologie i etnomuzykologie. Miks tych dwóch dróg jest wyznacznikiem stylu jego twórczości pod względem kompozytorskim jak i wykonawczym.

Związany z kulturą żydowską, prowadzi badania nad jej zapomnianymi tradycjami przekładając ich znaczenie na współczesność. Z tych poszukiwań wynikają dwa projekty których jest liderem, jest to Shofar i Cukunft. Jest także dyrektorem artystycznym festiwali przedstawiających nową kulturę żydowską takich jak Tikkun, Varshe, Mizrach, jak i konsultantem w ramch projektów z nią związanych.

Gra także muzykę turecką, beduińską, afrykańską, lapońską, perską, ormiańską i inne wykonując je z muzykami z tych miejsc. Prymitywna muzyka ameryki, blues i rock lat 60 to następna znacząca część inspiracji Rogińskiego która to przefiltrowana daje o sobie znać w zespołach jak i koncertach solo. Dogłębne analizowanie technik gitarowych, klasycznych gitarzystów bluesowych i znajomość instrumentarium lat 50 i 60 jest podstawą jego brzmienia.

Z inspiracji muzyką eksperymentalną ameryki (Harry Partch, Henry Cowell i inni) powstał zespół Spinalonga, a bluesową Wovoka czy Shy Albatross. Pasjonowanie się folklorem kurpiowskim doprowadziła go do Genowefy Lenarcik, wybitnej śpiewaczki ludowej tego regionu, córki słynnego Stanisława Brzozowego. Zgłębianie muzyki dawnej zaowocowało projektem „Rogiński gra Bacha“ w którym to muzyka Bacha wykonana jest na gitarach preparowanych i płyty z muzyką Henrego Purcella.

Równolegle muzyk jest zaangażowany w projekty związane ze światową sceną nowego jazzu. Jego kompozycje, improwizacje lub interpretacje często ilustrują wydarzenia artystyczne – filmy dokumentalne i rysunkowe jak i bajki animowane (np. Man Ray, Viking Elling, Lidia Skvorcova), performances (np. J. Kalina), teatr tradycyjny i multimedialny (m.in. ”Lothe Lachmann videoteatr “Poza”, Paweł Miśkiewicz, Piotr Cieplak, Michał Walczak, Maja Korczakowska) oraz słowo (np. Tadeusz Rozewicz, Mieczyslaw Mysliwski, Mieczysław Abramowicz, Andrzej Stasiuk).

Koncertuje glownie w ramach projektow autorskich – występuje solo lub w lub jako lider zespołów. W tej chwili stale projekty muzyczne to wspomniane: Shofar, Shy Albatross, Żywizna, Elik (duet ze Svitlaną Nianio) oraz koncerty na gitare solo.

Gral i wspolpracowal min. z: Michael Zerang, Kazuchisa Uchichashi, Le Quan Ninh, Frank London, Noel Akchote, Frederic Blondy, Joe Giardullo, Keith Rowe, Tima Sparks, Axel Dorner, Thomas Lehn, Andrew Sharpley, John Edwards, John Tilbury, Brighit Ulher, Yale Strom , Tim Daisy, Dave Rempis, Mark Sanders, Clayton Thomas, Joe McPhee, Kris Wenders, Peter Jaquemyn, Natalia Przybysz, Wacław Zimpel, Emiter, Macio Moretti, DJ Lenar, Daniel Pigonski, Konstanty Usenko, Jarek Bester, Rafal Mazur, Arszyn, Mikolaj Trzaska, Maria Peszek. Bierze udzial w warsztatach muzycznych, konkursach i festiwalach muzyki w Polsce i na całym świecie.

W czerwcu 2015 nakładem wytwórni Bółt wydana zostaje płyta „Raphael Roginski plays John Coltrane and Langston Hughes African mystic music”. Płyta zajęła wysokie notowania w podsumowaniach rocznych wielu dziennikarzy w kraju i za granicą. Magazyn The Wire umieścił ją w swoim podsumowaniu na 16 miejscu, a sam Raphael Rogiński był pierwszym polskim artystą którego ten miesięcznik umiejscowił na swojej liście. Nominowany w 2015 do Paszportów Polityki za tę płytę, w 2016 ponownie nominowany za płytę Żywizny i Shy Albatross.

Mamadou Ba

Artysta, znany również jako Góo Bâ, od 20 lat występuje jako aktor, muzyk i performer, a także członek międzynarodowej grupy artystycznej LaFabriks, z którą zrealizował wiele projektów, m.in. w Niemczech, Francji, Belgii, Szwajcarii, Holandii, Austrii i Japonii. Od pięciu lat mieszka w Polsce, gdzie koncertuje m.in. z Raphaelem Rogińskim i zespołem The Rockas. Jest współtwórcą i solistą formacji muzycznej Żywica.

W 2014 zajął pierwsze miejsce w konkursie zorganizowanym w ramach festiwalu War<So>Vie Instytutu Sztuk Performatywnych i fundacji Warsaw Bauhaus.

Uczestniczył w licznych projektach teatralnych i performansach, m.in. w spektaklu „Nikt nie byłby mną lepiej”, koncert w reżyserii Łukasza Chotkowskiego w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (premiera – kwiecień 2013), a także w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie jako przewodnik po wystawie Karoliny Brzuzan Noma (listopad 2015). Od dwóch lat jest członkiem fundacji Strefa WolnoSłowa, z którą zagrał w spektaklach Burza, Język do ocalenia i To jest Europa?

Paweł Szpura

urodził się w 1980 roku, mieszka w Warszawie. Jego styl gry na perkusji jest wypadkową wielu tradycji. W jego grze można usłyszeć wpływy arabsko-afrykańskie i tureckie. Istotny jest także wpływ wielu amerykańskich rockowych perkusistów z przełomu lat 60 i 70. Szpura gra ze znakomitym wyczuciem, zaskakując słuchacza rozwijającymi się rytmami lub wprowadzając go w głęboki trans. Jego styl jest kontynuacją tradycji zapoczątkowanej przez takich perkusistów jak Ed Blackwell i Hamid Drake. Oprócz LOTTO, Paweł jest znany z takich zespołów jak: Wovoka, Cukunft, Hera i zespołu Mikołaja Trzaski wykonującego soundtrack do filmu Róża.

Organizator: Pardon, To Tu
Współorganizator: Nowy Teatr