Call for papers: Glissando #32

Magazyn o muzyce współczesnej „Glissando” zaprasza do nadsyłania abstraktów (do 2 tys. znaków) oraz – po akceptacji – tekstów (do 40 tys. znaków) poświęconych szeroko rozumianemu zapisowi dźwięku.

Termin abstraktów: 14.04.2017
Termin tekstów: 14.06.2017
Adres: magazyn.glissando@gmail.com
Redaktorka prowadząca: Adriana Borowska

Podstawowym założeniem #32 poświęconego zapisowi będzie stwierdzenie, że zapis (tak wizualny, jak materialny) jest głównym medium muzyki. Zatem, paradoksalnie, niekoniecznie jest nim sam dźwięk. Gdy przyjmujemy taką optykę, zauważamy, że odkąd muzyka zaczęła być w jakikolwiek sposób zapisywana, to uzyskała właściwie oddzielny (materialny) byt: od pierwotnych oralności, poprzez rewolucję druku, aż po byt elektroniczny i cyfrowy.

Wychodząc w ten sposób od podstawowego namysłu nad relacją dźwięku i jego zapisu, zachęcamy do zastanowienia się, czym właściwie jest lub może być zapis dla muzyki oraz jaka jest jego kulturowa i społeczna rola? Czy faktycznie jest ochroną przed zapomnieniem, uwiecznieniem ulotnego dźwięku, czy też – z drugiej strony – sposobem na uwolnienie zapisującego od przymusu zapamiętywania, który pogłębia się wraz z rozwojem mediów? Pierwotnie czysto audialna natura dźwięku rozszerzała się stopniowo o element wizualny, dziś zaś audiowizualność stała się już częścią codzienności. Przez pryzmat współczesności przyjrzymy się więc temu, jak zmiany dźwiękowych mediów – sposobów zapamiętywania, notacji, nagrań, nośników – wpływają na samą muzykę i jej społeczne funkcjonowanie, a więc na całą kulturę dźwięku.

***

Trzonem numeru będą dwa bloki tekstów, jeden poświęcony nośnikom, a drugi notacji.

NOŚNIK

W pierwszej części chcielibyśmy poruszać się pomiędzy współczesnymi badaniami z zakresu archeologii mediów, sound studies i teorii mediów a analizami konkretnych projektów artystycznych, problematyzujących specyfikę danych mediów. Zapraszamy do przesyłania propozycji tekstów dotyczących tradycyjnych technik „przechowywania” utworów (np. w kolektywnej pamięci wspólnot oralnych), a także zapisu dźwięku na wszelkich nośnikach – zarówno historycznych, jak i współczesnych. Interesują nas właściwości poszczególnych nośników oraz ich wpływ na kształt i formę muzyki (długość, brzmienie), a także jej odbiór (powiązania nośników z konkretnymi praktykami odsłuchu). Pragniemy poddać analizie XX-wieczny kulturowy fenomen bezprecedensowej, masowej rejestracji dźwięku – profesjonalnej, półprofesjonalnej, amatorskiej – i jego oddziaływanie na dzisiejszą muzykę. Chętnie przyjrzymy się również pomysłom na to, jak zagadnienie nośników może rozwinąć się w dalszej lub bliższej przyszłości.

NOTACJA

Jako że immantentnym medium zachodniej muzyki komponowanej nadal pozostaje notacja, która jednocześnie odróżnia ją na tle innych „muzyk”, drugi blok tekstów chcemy poświęcić współczesnym sposobom zapisywania utworów. Zastanówmy się nad XX-wiecznymi przemianami notacji: jaką rolę odegrały eksperymenty, które z nich stały się już nową tradycją? Zachęcamy do zastanowienia się nad problematyką partytur muzyki elektronicznej – zarówno od strony wiernej interpretacji, jak i kwestii czysto technicznych związanych z szybkim postępem technologicznym. Chcielibyśmy skoncentrować się w tej części przede wszystkim na sytuacji dzisiejszej, kiedy to zapis rozszerza się o nowe media, szczególnie w utworach audiowizualnych tzw. cyfrowych tubylców lub performatywnych kompozycjach, poszerzonych o teatralizację wykonania.

***

Ciekawią nas skrajnie odmienne podejścia do tematu: od różnych dziedzin – np. muzykologii, kulturoznawstwa, teorii i antropologii mediów, socjologii muzyki, teorii komunikacji społecznej, psychologii muzyki, sound studies, aż po kompletnie indywidualne – historyzujące, filozofujące, krytyczne lub po prostu odautorskie, luźne przemyślenia, eseje, felietony lub rozmowy. Jako cel stawiamy sobie przedstawienie trzech perspektyw: twórczej, wykonawczej i odbiorczej. Namawiamy również do przesyłania propozycji form eseistycznych wykraczających poza standardowe teksty, w tym choćby audio- lub audiowizualnych, które chętnie zamieścimy (zapiszemy?) w sieci.

––––––––EN––––––––

 CALL FOR PAPERS: Glissando #32 – Saving the Sound

 „Glissando” magazine invites authors, artists, and researchers to submit abstracts (up to 2000 characters) and if accepted – essays (up to 40,000 characters) dealing with musical notation and sonic media.

Abstract Submission Deadline: 14.04.2017
Essay Submission Deadline: 14.06.2017
Address: magazyn.glissando@gmail.com
Editor: Adriana Borowska

The upcoming issue will explore visual and material ways of saving the sound. In this sense, paradoxically, sound does not necessarily have to be a sonic medium. Adopting this viewpoint, it can be said that with the development of sonic media, music became an independent (material) entity: from the oral tradition through the print revolution to electronic and digital media.

The relationship between sound and its representation can serve as a starting point for a discussion of what medium is or can be as well as what its cultural and social role is. Is it a rescue from oblivion and a record of an ephemeral sound, or is it a way to liberate an individual from a compulsion to remember, which intensifies with the development of media? Today, audio-visuality is an integral part of everyday life. In other words, a purely aural experience was gradually enriched to become a visual one. We would like to provide thought-provoking discussions of how the evolution of sonic media – the evolution of sound recording, notation, and storage methods – influenced music and audio-culture as a whole.

***

„Glissando” #32 will be divided into two sections – the first one will be devoted to media, while the second one will be devoted to musical notation.

MEDIUM

In the first section, we will discuss recent research studies in the archeology of media, sounds studies, and media studies as well as present art projects, which explore the characteristics of particular media. Therefore, we invite authors to submit their article propositions dealing with historical and contemporary means of storage (e.g. in the collective memory of oral communities), distribution, and broadcast of sound. More specifically, a special attention will be paid to the particular features of different media and their influence on the form (duration, sound quality) and reception of music (media and new listening practices). Moreover, we would like to take a closer look at the 20^th century mass production of sound recordings – professional, semi-professional, and amateurish – and their impact on contemporary music. Finally, we would like to speculate about the future of recording media.

NOTATION

Notation remains the immanent medium of Western musical compositions. Therefore, the second section will be devoted to contemporary ways of notating music. We would like to rethink the evolution of notation in the 20^th century: which experiments became the new tradition? We encourage submissions that explore the performative and technical aspects of electronic music scores in the era of rapid technological progress. Moreover, we would like to focus on the role of new media in contemporary music notation – especially in the audiovisual works of so-called digital natives as well as in the performative compositions, which rely on a theatricalization of  performance.

***

„Glissando” seeks contributions embracing diverse theoretical and methodological approaches to the topic, including musicology, cultural studies, anthropology and theory of media, music sociology and psychology, sound studies, and communication studies. In addition to academic papers, Glissando welcomes personal reflections, historicizing and philosophizing essays, critical examinations, and conversations. Our aim is to present three perspectives – creative, performative, and receptive. We also encourage you to submit unconventional essayistic forms, including audio- and audio-visual essays, which will be published online.

 tłum. Agata Klichowska