Glissando #41: call for papers
Magazyn o muzyce współczesnej Glissando zaprasza do nadsyłania abstraktów (do 2 tys. znaków) i po akceptacji – tekstów (do 15/30 tys. znaków) poświęconych muzyce tradycyjnej.
Temat numeru: Tradycja
Termin abstraktów: 15.05.2021
Termin tekstów: 15.08.2021
Adres: magazyn.glissando@gmail.com
Redaktor prowadzący: Michał Mendyk
,,Ani Polacy ani język polski nie mają pojęcia o istnej liryce — to, co Polacy nazywają liryką, jest zawsze mazurkiem i tętnem pańszczyźnianych cepów na klepisku — to zawsze młockarnia i pańszczyzna — kroku w niczym nie zrobili naprzód — oni by radzi liryki Ezechiela na nutę 3° Maja mazurkiem podrygać w butach palonych — ram tam tam! ram tam tam! – pisał 150 lat temu C.K. Norwid. A całkiem niedawno pewien „lewicowy” publicysta utyskiwał: „Wszelkiej maści 'folki’ i 'muzyki świata’ to z pewnością dobre dzieci demokracji, pragnące przezwyciężyć własne elitarystyczne odchylenia i dławiące w sobie protekcjonalne skłonności. Na końcu wychodzi jednak jakoś nijako, bo zrodzona z najlepszych chęci synteza ludowego z wysokim zawsze daje w końcu coś półinteligencko średniorosłego”.
Ustną tradycją muzyczną polskiej wsi gardzą konsekwentnie i solidarnie sarmaci, inteligenci, komuniści, patrioci. A ostatni mieszkańcy mazurkowych rezerwatów wymierają lub się asymilują. I tylko kilku wariatom przyszło do głowy, aby usłyszeć w nich polskich Coltrane’ów, Colemanów i Aylerów. Dzięki tym ostatnim możemy dziś usłyszeć prawdziwego mazurka. Dzięki nim „wiejski” numer Glissanda jest w ogóle niemożliwy. Oczywiście nie ograniczymy się do polskiego podwórka i postaramy się zbudować dla niego kontekst w analogicznych doświadczeniach kultury (afro)amerykańskiej i wielu innych. Zapraszamy do wspólnej rozmowy o:
(1) Historycznych i współczesnych relacjach estetycznych i politycznych kultur muzycznych świata.
(2) Stereotypach, fantazmatach oraz idealizacjach wsi, ludu i folkloru.
(3) Lokalności i etniczności współczesnych tradycji muzycznych.
(4) Ryzyku ukrytego zawłaszczenia kulturowego.
(5) Reliktach i renesansie oralności.
(6) Definicji „klasyczności” wybranych tradycji muzycznych oraz wypływających z nich pretensji.
________________EN________________
The “Glissando” contemporary music magazine invites you to submit abstracts (up to 2,000 characters) and, after acceptance, articles (up to 15,000/30,000 characters) devoted to traditional music.
Issue theme: Tradition
Abstract submission deadline: 1/05/2021
Article submission deadline: 15/08/2021
Submission address: magazyn.glissando@gmail.com
Lead editor: Michał Mendyk
Neither Poles nor the Polish language have any idea of real lyric – what Poles call lyricism is always a mazurka and the stamping of serfs’ flails on the threshing floor – it is always a threshing floor and serfdom – they have not taken a step forward in anything – they would be content to prance Ezekiel’s lyrics on the note of the 3rd of May to mazurka in fired shoes – wrote C.K. Norwid 150 years ago. And quite recently, a „leftist” columnist complained: All sorts of 'folk’ and 'world music’ are certainly good children of democracy, eager to overcome their own elitist deviations and stifle their condescending tendencies. In the end, however, it comes out somehow bland, because, born of the best intentions, the synthesis of folk with high culture always results in something semi-intellectual and mediocre.
The oral musical tradition of the Polish countryside is consistently and solidly despised by the Sarmatians, intelligents, communists and patriots. The last inhabitants of the mazurka reserves are dying out or assimilating. Only a few lunatics have come up with the idea of hearing the Polish Coltrane, Coleman and Ayler in them. Thanks to the latter we can hear a real mazurka today. Thanks to them, a „country” issue of Glissando is possible at all. Of course, we will not limit ourselves to the Polish backyard and we will try to build a context for it in the analogous experiences of (African-)American culture and many others. We invite you to a common conversation about:
(1) Historical and contemporary aesthetic and political relationships of world music cultures.
(2) Stereotypes, phantasms, and idealizations of the village, the people, and folklore.
(3) Locality and ethnicity of contemporary musical traditions.
(4) The risks of implicit cultural appropriation.
(5) The relics and renaissance of orality.
(6) The definition of „classicism” of selected musical traditions and the claims that stem from them.
________________
