Prasówka 13.05.2017
Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.
Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.
1.
Na początek przegląd muzycznej prasy doskonale… przeterminowanej. Federacja Bibliotek Cyfrowych zbiera linki do zdigitalizowanych zbiorów z polskimi czasopismami muzycznymi XIX i I połowy XX wieku. Wśród wymienionych tytułów między innymi lwowska „Orkiestra” z 1931 roku pod redakcją prekursora polskiej dodekafonii Józefa Kofflera.”
http://fbc.pionier.net.pl/pro/2017/04/czasopisma-muzyczne/
2.
Zaprzyjaźniony portal „Meakultura” tym razem w odsłonie filmowej, pod redakcją Ewy Chorościan, która niedawno pisała u nas o Poznańskiej Wiośnie Muzycznej. Wśród licznych tekstów znalazło się parę uwag do muzyki w kinie Stanleya Kubricka (temat bliski #10-11), Larsa von Triera, Paola Sorrentino (Młody papież) oraz współpracy Petera Greenewaya i Michaela Nymana; eseje o śpiewaniu, biogramach muzyków oraz Oscarowych lauetach, sylwetki Jana A.P. Kaczmarka i Abla Korzeniowskiego, wywiady z Krzesimirem Dębskim i Bartoszem Chajdeckim, a także wideo-wykład o tyranii muzyki w Ludwigu van Kagela i Mechanicznej pomarańczy Kubricka. Wśród tekstów cieszą także dwa owoce niedawnych warsztatów redaktorów „Glissanda” w Poznaniu, czyli analizy funkcji współczesnych utworów w finale filmu Uwięziona Henri-Georgesa Clouzota, autorstwa kompozytorów Wojciecha Krzyżanowskiego i Aleksandry Słyż.
3.
Monika Pasiecznik opublikowała na swoim blogu relację z niedawnego Maerz Musik, która pojawiła się w ostatniej „Odrze”. Pomimo krytycznych uwag, jakie pojawiały się, kiedy Berno Oto Polzer (przypomijmy zeszłoroczną rozmowę Ewy Szczecińskiej oraz Moniki Żyły) ogłaszał kolejne punkty tegorocznej edycji, Pasiecznik dostrzega w programie wartościową zmianę paradygmatu słuchania muzyki oraz rozmawiania o niej. Tytułowa dekolonizacja – Polzer podąża tu śladami zeszłorocznej edycji CTM-u – dotyczy więc nie tylko rysowania nowych geografii muzycznych (o tym również szeroko w relacji), ale także zmiany relacji pomiędzy dziełem muzycznym oraz jego kontekstem.
https://pasiecznik.wordpress.com/2017/05/10/maerzmusik-2017/
4.
Sounding Out opublikowało w tym tygodniu fragment książki Michelle D. Commander „Afro – Atlantic Flight. Speculative Returns and the Black Fantastic”. To książka szukająca długofalowych kulturowych konsekwencji procesów społecznych, badająca współczesne przepracowywanie okresu niewolnictwa w USA. Commander przygląda się dyskursom, szuka świadectw różnych głosów, analizuje przemilczenia. Niezwykle cieszy, że Sounding Out poszerzają perspektywę sound studies na głosy w dyskursie, zakotwiczając badania nad dźwiękiem w węzłowych współczesnych debatach nad tożsamościami, reprezentacją, historią. Commander ustawia fragment swojej książki w kontekście aktualnych wydarzeń politycznych oraz społecznych napięć. Zestawia współczesną „politykę historyczną” południa wyciszającego niechlubne tradycje z projektem filmowym Winstona Silvera „Moving Midway”.
https://soundstudiesblog.com/2017/05/08/troubling-silence/
5.
Jlin, czyli Jerrilynn Patton wydaje w przyszłym tygodniu swoją drugiego longplaya zatytułowanego „Black Origami” (okładka!). Spośród kilku tekstów, które ukazały na jej temat z tej okazji wybieramy wnikliwy portret / wywiad autorstwa Rebecci Bengal. Bengal osadza twórczość Jlin w kontekście miasta Gary w Indianie, mieście z którego pochodził Michael JAckson, ale też „Scary Gary” uznawanego za jedno z najbardziej niebezpiecznych miast w USA, którego niektóre miejsca „grają” w hollywoodzkich megaprodukcjach Czarnobyl. W rozmowie z Jlin cały czas powracają kwestie napięć rasowych i społecznych, a także różnych poziomów tożsamości, które składają się na „pozaginane” origami twórczości i osobowości Patton.
http://pitchfork.com/features/profile/10071-jlin-woman-of-steel/
6.
O własnym podejściu do feminizmu w kontekście kultury klubowej, budowaniu relacji z widownią oraz niezrealizowanych projektach opowiedziała w rozmowie z Amarem Priganicą oraz Marie-Claire Gagnon dla PW Magazine Pan Daijing. Mieszkająca w Berlinie artystka, której balansująca na pograniczu eksperymentalnego noise’u i techno twórczość plasuje się daleko poza konwencjami współczesnej sceny muzycznej, wydała właśnie epkę w Bedouin Records i promuje ją w różnych miejscach Europy. Warto przyjrzeć się jej nieco bliżej nim ponownie przyjedzie do Polski.
http://www.pw-magazine.com/2017/getting-real-with-pan-daijing/
7.
W zeszłym tygodniu przeoczyliśmy wiadomość, która może mieć długofalowe skutki dla przyszłości dźwięku oraz muzyki. Zespół badaczy z University of Exeter opublikował w magazynie „Scientific Reports” rezultaty badań nad metodą wykorzystania grafenu do generowania dźwięku. Zacytujmy: „w skrócie – nowa technologia łączy głośnik, wzmacniacz oraz equaliser w chipie wielkości paznokcia”. Czyżby zapowiedź końca tradycyjnie rozumianych głośników? Szczegóły na temat mechanizmu działania nowej technologii – w linku.
https://phys.org/news/2017-05-good-vibrations-longer-speakers-graphene.html
8 & 9.
Odrywając się od przyziemnych wątków – przechodzimy na koniec do aktualnej eksploracji kosmosu. W ostatnich dniach najpierw sonda Cassini przesłała dźwiękowe nagrania z przestrzeni pomiędzy Saturnem a jego pierścieniami, a później grupa naukowców poddali harmonicznej analizie układ planet wokół gwiazdy Trappist-1.
Cassini podczas swojej misji do tzw. „big empty” analizowała fale różnych cząsteczek, lub ich braku przy pomocy tzw. RPWS – urządzenia wykrywającego fale radiowe oraz plazmatyczne. Natomiast naukowcy badający niedawno odkryty układ planet Trappist-1 posłużyli się analizą harmoniczną do określenia stabilności układu, który teoretycznie – wedle standardowych narzędzi astrofizyki – powinien na skutek grawitacji ulec całkowitej destrukcji. Trajektorie planet badano posiłkując się symulacją komputerową opartą na założeniu rezonansu orbitalnego – tworząc przy okazji kompozycję muzyki sfer na miarę XXI wieku. Szerzej o tym zjawisku w linkowanym tekście – Pitagorejska harmonia sfer w obliczu nowoczesnej technologii zyskała nowy wymiar.
http://gizmodo.com/this-is-our-first-sound-from-the-creepy-void-inside-sat-1794837316
https://www.nytimes.com/2017/05/10/science/trappist-earth-size-planets-orbits-music.html
(red. am, km, jt, jz, wz)