Prasówka 13.11.2017

Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej  rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.

1.

Na pierwszego listopada Jakub Knera opublikował tekst w „Polityce” poświęcony motywowi śmierci w twórczości wybranych przedstawicieli aktualnej sceny muzyki alternatywnej / eksperymentalnej w Trójmieście. W zeszłym tygodniu ukazało się u niego na stronie Noweidzieodmorza pięć (!) wywiadów związanych z tym tekstem o „Gdańskiej Szkole Śmierci”.

Grzegorz Kwiatkowski z Trupy Trupa (przypominamy, że w poprzedniej prasówce omawialiśmy dwupak, jaki w związku z nową płytą zespołu przygotował Bartosz Nowicki na raz uchem / raz okiem ) opowiada o  postrockowych piosenkach spod znaku memento mori i relacji między twórczością zespołu oraz własną poezją; Stefan Wesołowski o rytualnym wymiarze tworzenia muzyki, inspiracjach religijnych  oraz poszukiwaniach estetyki  muzycznej metafizyki; Michał Jacaszek o twórczości melancholijnej i pogodzonej z przemijaniem, a także o tworzeniu pomiędzy muzyką akademicką oraz „post-klaczyczną”; wreszcie Adam Witkowski i Maciek Salamon z Nagrobków – o niemal konceptualnej konsekwencji w dramatyczno-ironicznym charakterze ich najbardziej znanej formacji, inspiracjach dadaizmem oraz uniwersalności tematyki funeralnej. Cykl uzupełnia rozmowa z artystą wizualnym Maćkiem Chodzińskim, który umieszcza środowisko „Gdańskiej Szkoły Śmierci” w kontekście artystycznych geografii Polski (btw. Witkowski i Salamon są również artystami wizualnymi).

2.

Maciej Wirmański (chyba możemy powoli ujawniać, że #32 będzie zawierał m.in. jego tekst :) ) zestawia wspólny album Mazutu oraz Konrada Smoleńskiego Ping-Pong Amplified ze składanką Radio Noises inaugurującą działalność labelu Antenna Non Grata, za którym stoi Marcin Olejniczak oraz nasz inny autor, Tomasz Misiak. Ping-Pong Amplified stanowi nową realizację niegdysiejszego performansu Smoleńskiego na amplifikowany stół ping-pongowy. Smoleński odezwał się zresztą do nas, kiedy sami organizowaliśmy podobny performans w zeszłym roku. Pozdrawiamy i odbijamy serwis. Z kolei Radio Noises to pozycja programowa, swoisty manifest wytwórni, która nastawiona jest na „prezentację efektw fascynacji dźwiękowymi możliwościami wykorzystywania wszelkiego rodzaju anten”. Wśród autorów m.in. Gaap Kvlt, Micromelancolié, Mirt, Zenial, a także red. prow. numeru #34, Dariusz Brzostek w duecie z Joanna Walewską.

https://kulturastaroci.blogspot.com/2017/11/koncepty-mazut-ping-pong-amplified.html

3.

Charles Eppley zestawia dla „Brooklyn Rail” dwa koncerty, zorganizowane w Nowym Yorku pod koniec września przez inicjatywę Blank Forms: wchodzący w dialog z twórczością Erica Satie występ Philipa Cornera w kościele św. Damiana oraz wykonanie Adjacencies Maryanne Amacher w The Kitchen. Koncert Cornera odbywał się niedługo po tym jak brał on udział w powtórnym, maratońskim wykonaniu Vexations Satie w Muzeum Guggenheima i tym razem kompozytor zaprezentował premierowo własny utwór 2 chords of the Rose+Cross by Satie… as a revelation (2017). Z kolei Adjacencies, graficzna kompozycja na duet perkusistów, jedyna zachowana kompozycja z serii AUDJOINS, a Suite For Audjoined Rooms została przez Iana Antonio oraz Russella Greenberga wykonana po raz pierwszy od roku 1966. Szerzej o obu utworach oraz o tym jak przebiegły oba koncerty – w tekścei Eppleya.

 https://brooklynrail.org/2017/11/artseen/Maryanne-Amacher-Philip-Corner

4.

Ian Hawgood w interesującej, lekkiej rozmowie dla „Fluid Radio” z Jeremym Youngiem z formacji Sontag Shogun. Panowie rozmawiają m.in. o powstaniu zespołu, stosowaniu strumienia świadomości jako artystycznej praktyki i kolektywnym komponowaniu. Cały wywiad odbywa się jednak w kontekście wydania przez związany z „Fluid Radio” label Home Normal siedmiocalowego wydawnictwa, na którym Sontag Shogun współpracują z Sanae Yamasaki działającą jako moskitoo.

http://www.fluid-radio.co.uk/2017/11/jeremy-young-sontag-shogun-in-conversation/

5.

Nie jest tajemnicą, że mamy w redakcji słabość do panoram, więc przed nadchodzącym numerem o Chinach (#34, red. prow. Dariusz Brzostek) rekomendujemy poniższy wybór eksperymentalnych labeli z Pekinu i Szanghaju. Ukazując różnice między dwoma środowiskami, Josh Feola przedstawia czołowe tytuły ostatnich lat, za punkt wyjścia obrawszy głośną kompilację There Is No Music From China, współwydaną w tym roku przez nowozelandzkie End of the Alphabet i Zoomin’ Night – początkowo cykl koncertów noise’owych w Pekinie, obecnie kluczowe wydawnictwo kasetowe i matecznik lokalnych eksperymentatorów. Szanghajski niezal reprezentuje z kolei katalog play rec, w którym znalazł się m.in. Nine – deminesional space z sound artem kobiet, nie tylko tym z Chin.

https://daily.bandcamp.com/2017/11/03/beijing-shanghai-experimental-music-guide/ 

6.

Pozostając w temacie Chin: z Szanghaju pochodzi również Du Yun, której opera Angel’s Bone została doceniona w tym roku nagrodą Pullitzera. W wywiadzie dla Van Yun przybliża kontekst alegorycznej opowieści o handlu ludźmi, której treść jest dziełem zarówno librecisty Royce’a Vavreka, jak i chińskiej kompozytorki. I choć daleko Yun do gloryfikacji społecznej wagi silnego obrazu, pytanie o edukacyjną funkcję sztuki powraca nie tylko w kontekście Angel’s Bone. Wywiad prowadzi bowiem Rebecca Lentjes, autorka głośnej recenzji tegorocznego Ostrava Music Days, a rozmowa płynnie schodzi na temat trigger warnings, seksizmu w muzyce oraz programowania festiwali.

https://van-us.atavist.com/a-catalyst

7.

Zamiłowanie do muzyki miewa, jak wiadomo, rozmaite negatywne konsekwencje. Jedną z nich jest to, że nadgorliwi melomani często nieświadomie wykazują się miękkimi formami audyzmu. Jeśli uważasz, że osoby Głuche są „poszkodowane”, lub „tracą coś” na skutek niesłyszenia muzyki, to najwyższy czas wygooglać hasło „audyzm”  ;) Tymczasem w Timesie ukazał się świetny tekst Rachel Kolb o tym, że słuch jest tylko jednym z wielu zmysłów, którymi doświadczamy muzyki. Pytanie stawiane przez autorkę: „jak ty czujesz muzykę?” warto potraktować jako niezwykle ważny trop, nie jako ciekawostkę.

https://www.nytimes.com/2017/11/03/opinion/cochlear-implant-sound-music.html

(am, km, jz)