Call for papers: Glissando #31

Magazyn o muzyce współczesnej „Glissando” zaprasza do nadsyłania abstraktów (do 2 tys. znaków) i po akceptacji – tekstów (do 40 tys. znaków) dotyczących sztuki dźwięku. Od historycznych korzeni po przyszłe kierunki rozwoju, będziemy się zastanawiać nad tym czym może być sztuka dźwięku w XXI wieku.

Termin abstraktów: 8 stycznia 2017
Termin tekstów: 12 marca 2017
Adres: magazyn.glissando@gmail.com
Redaktor prowadzący: Daniel Brożek

Sztuka dźwięku (sound art) na początku XXI wieku na dobre zadomowiła się w muzeach, galeriach, uczelniach, programach grantowych, rezydencyjnych, konferencyjnych i festiwalowych. Początkowo związana z fluxusowymi prowokacjami i ziemią niczyją zawieszoną pomiędzy muzyką eksperymentalną, sztuką konceptualną i filozofią kultury z czasem przybrała coraz bardziej usystematyzowane i rozpoznane formy jak instalacja i rzeźba dźwiękowa, poezja konkretna, kompozycja algorytmiczna / akuzmatyczna / pejzażu dźwiękowego, działanie w przestrzeni publicznej, architektura dźwiękowa, psychoakustyka, etc. Te działania artystyczne dały początek humanistycznym studiom nad kulturą dźwięku (sound studies) – jego naturą, percepcją i obecnością w rozmaitych kontekstach społecznych, politycznych i artystycznych. O ile muzyka jest szeroko rozumianą sztuką porządkowania dźwięków, o tyle sztuka dźwięku może być traktowana jako dziedzina porządkowania naszej audialnej percepcji, rozumienia dźwięku oraz tworzenia jego kontekstów. W takim ujęciu sztuka dźwięku może być rozumiana jako pole eksperymentu, próba analizy zagadnień, które mogą być później klasyfikowane w dziedzinie sound studies.

Z jednej strony blisko 70 letnia historia gatunku, z drugiej mocno rozbudowana dziedzina badań sound studies mogą, a w wielu wypadkach oznaczają zmierzch sztuki dźwięku jako dziedziny sztuki współczesnej, czyniąc z niej zagadnienie muzealne i temat prac semestralnych. Tym samym coraz bardziej istotna staje się peryferyjność tych działań i zjawisk, które nie zostały dotąd dostatecznie zbadane i sklasyfikowane, charakteryzując się płynną przynależnością dziedzinową i gatunkową.

Dlatego w numerze #31 „Glissanda” o roboczym tytule “Sound Art” będziemy mniej zmagać się z pytaniem jaki do tej pory był sound art, ale jakie formy i kierunki może on obrać. Z punktu widzenia historii sztuki spróbujemy podjąć się tropienia prac i działań, które zapowiadały powstanie tej dziedziny sztuki, które były sound artem zanim ktokolwiek je tak nazwał. Przyjrzymy się również jak ewoluował język opisu dźwięku, zapytamy o narodziny charakterystycznych dla naszego podwórka pojęćm jak sonoryzm czy instalacja audialna, oraz wpływ języka na strategie słuchania. Spróbujemy zastanowić się jak kontekst środowiskowy (sztuk wizualnych, akademii muzycznej, płci kulturowo-społecznej, języka), polityczny i technologiczny miał i ma wpływ na charakter działań dźwiękowych.

Chcemy Was zachęcić do tropienia zjawisk powstających tu i teraz, będących przygodą w świecie nienazwanych dźwięków, wyjściem na spotkanie z nowym i obcym. Zależy nam na wejściu w dialog – możliwie krytyczny – ze zjawiskami i dziełami które powstały i osiadły w historii sztuki dźwięku. Zastanówmy się jakimi narzędziami krytyki już dysponujemy, a jakich nam brakuje by uczynić odbiorców i krytyków partnerami w rozwoju tej dziedziny.

Nie zrażajcie się powagą i ogromem wspomnianych tematów – nawet jeśli macie pomysł na krótki tekst będący jedynie próbą zmierzenia się z tematem, bardziej zaznaczeniem jego peryferyjności niż zgłębieniem wszystkich konsekwencji – zachęcamy Was do zgłoszeń. Wszak chcemy więcej tropić, a mniej klasyfikować. Stawiać tezy być może wątpliwe, ale ciekawe. Otwierać dyskusję stymulującą rozwój zamiast utwierdzać zastany porządek.

Na początek zachęcamy do zapoznania się z tekstem ojca sound artu – Maxa Neuhausa – o kondycji tego gatunku w roku 2000:

http://www.max-neuhaus.info/soundworks/soundart/SoundArt.htm

Paweł Romańczuk – Ależ proszę, Harry (Przegląd Sztuki Survival, Wrocław 2015)

––––––––EN––––––––

CALL FOR PAPERS: Glissando #31 – Sound Art

„Glissando” magazine invites authors to submit abstracts (up to 2000 characters) and if accepted – essays (up to 40,000 characters) regarding sound art. From its historical roots to future directions, we’ll investigate what can it mean in the 21st century.

Deadline for abstracts: 08 January 2017
Deadline for essays: 12 March 2017
Address: magazyn.glissando@gmail.com
Managing editor: Daniel Brożek

At the beginning of the 21st century, sound art settled for good in the museums, galleries and universities, as well as residential, grant, and festival programs. At the beginning connected to Fluxus practices and no man’s land between experimental music, conceptual art, and philosophy of culture, sound art took on with time a variety of art forms, such as sound installation and sound sculpture, concrete poetry, algorithmic / acousmatic / soundscape composition, actions in public space, sound architecture, and psychoacoustics. Such artistic practices gave rise to ‘sound studies,’ a new branch of humanities, devoted to the nature of sound, its perception, and presence in various artistic, political, and social contexts. If it can be said that music is the art of ordering sounds, then sound art can be conceived of as a domain of ordering our sonic perception and understanding of sound as well as creation of its contexts. From this perspective, sound art can be understood as an area of experiment, an exercise in analysis of topics, that can be later classified within sound studies.

The 70-year history of the genre and the development of sound studies may in fact foreshadow the demise of sound art as a discipline of contemporary art, rendering it a thing of the past and a term paper topic. Consequently, particular attention should be paid to those peripheral practices and phenomena, which are interdisciplinary and cross-genre in nature and thus require further research.

Therefore, in the upcoming Glissando #31, we will discuss not only the already existing categories, but also possible forms and directions of sound art in the future. From the perspective of the history of arts, we will search for the forerunners of sound art, the sound artists avant la lettre. Moreover, we will examine the evolution of language used to describe sounds and concepts, and the impact of language on listening strategies. Finally, we will explore sound practices within different frameworks: institutional, political, technological, and environmental (visual arts, music universities, gender, and language).

We ask You to describe the phenomena that are happening here and now, and that are an adventure in the world of unnamed sounds, an encounter with something new and foreign. We would like to enter into a critical dialogue with the phenomena and works, which became an integral part of the history of sound art. Finally, let’s consider whether we have the right critical tools to make recipients and critics equal partners in the further development of this discipline.

Don’t be overwhelmed by the magnitude of the above-mentioned topics. Even if You have an idea for a short essay, which deals with peripheral artistic practices–we encourage You to submit your paper. We want to explore rather than categorize. We want to make claims that are arguable and inspiring. This issue serves as a starting point for discussion, which will allow for the revision of the already existing definitions and will leave questions open for further research.

As a starting point, we recommend the essay written by Max Neuhaus, widely recognized as the father of sound art, regarding the state of the genre in 2000

http://www.max-neuhaus.info/soundworks/soundart/SoundArt.htm