Orkiestracje fonosfery, orkiestracje pamięci
Poniższy fragment pochodzi z książki „Dźwięki, ludzie i nasłuchiwanie miasta. Wybrane elementy fonosfery Warszawy na przełomie XIX i XX wieku”; został lekko przeredagowany, […]
Poniższy fragment pochodzi z książki „Dźwięki, ludzie i nasłuchiwanie miasta. Wybrane elementy fonosfery Warszawy na przełomie XIX i XX wieku”; został lekko przeredagowany, […]
Soft interlocking tones. Notes in the upper and lower registers of the piano. Patterns that repeat, then subtly change. The […]
Na samym środku pachnącego ziołami pomieszczenia siedzi człowiek z twarzą nakrytą białym, półprzezroczystym materiałem. Dookoła stoją jajka, daktyle i słodycze. Paluchy człowieka […]
Trudno o bardziej wpływową dyskusję w coraz mniej wpływowych kręgach krytyki muzyki popularnej, niż tę o poptymizmie.
Jestem zdania, że aby powstała dobra narracja, dobra opowieść autor po prostu musi ograniczyć własne ego, trochę o sobie zapomnieć, tak aby zrobić miejsce dla samej historii i dla słuchacza, i to nawet w przypadku, kiedy opowiada sam o sobie. Słynne angielskie „cut your darlings”, czyli „wytnij to, co kochasz” rozumiem jako świadomy, uczciwy wybór, dokonany wobec siebie i słuchacza.
W praktykach artystycznych lat 70. w Ameryce Łacińskiej można zaobserwować przemiany modeli uważności oraz przejście od rozumienia sztuki jako tworzenia przedmiotów do poszerzonego rozumienia działalności artystycznej. Skoro dyskurs i koncepcja dzieła stają się fundamentalną częścią praktyki artystycznej, to podział na sztukę i życie zostaje rozmyty – jeśli w ogóle kiedyś istniał – a gatunki artystyczne zaczynają być znoszone.
Wszystkie znane mi utwory Ewy Trębacz cechuje znaczny niepokój, który czai się podskórnie nawet we fragmentach pozbawionych wyraźnego ruchu.
Gilroy nawiązuje do współczesnych dyskursów postkolonialnych, pokazując Imperium jako siłę kolonialną, sukcesywnie rugującą zwyczaje rozmaitych społeczności zamieszkujących galaktykę.
Michał Tomczak: Zanim przejdziemy do właściwej recenzji i dyskusji wokół omawianej książki, czuję się w obowiązku, żeby pokrótce zarysować sylwetkę twórcy i tło […]
Swego czasu intensywnie zajmowałem się twórczością Petera Greenawaya – do dziś fascynują mnie jego transmedialne eksperymenty i poszukiwania estetyki nowego post-filmowego […]