Szukając połączeń. Warszawska Jesień 2022 (1/3)

Chociaż tegorocznej Warszawskiej Jesieni patronowało hasło „połączenia”, związki pomiędzy poszczególnymi wydarzeniami i samymi utworami bywały trudne do zidentyfikowania. (...) Program festiwalu był wyjątkowo niespójny, co niekoniecznie musi być wadą, jednak po wybranym przez organizatorów motywie można było oczekiwać znacznie wyraźniejszych związków i jakiejkolwiek koherentności. Hasło w zamyśle mogło odnosić się tylko do wyraźniejszego udziału kompozytorek_ów ukraińskich, co miało być wyrazem solidarności z objętą wojną Ukrainą. Mimo wyraźnych niespójności w programie, podjęliśmy wyzwanie i spróbowaliśmy znaleźć wszelkie „połączenia” pomiędzy tegorocznymi wydarzeniami i kompozycjami.

Gdzie jesteś dźwiękowa reportażystko_to? Audionomia 2022 – konieczność pracy u podstaw i dźwiękowe wyznanie wiary

Tik – tik tik – tik tik – tik Za nami godziny intensywnego słuchania. Opuszczamy na chwilę Nadbałtyckie Centrum Kultury […]

Hyōshigi, antropocen i dziadocen. Relacja z 20. Sacrum Profanum w Krakowie, 2.09-11.09.2022

Siłą Sacrum Profanum jest jego różnorodność. To „eksperyment i alternatywa, rock i metal, jazz i awangarda, swobodna improwizacja i muzyczna medytacja, drone i ambient, elektronika i techno” – pisze jego kurator. Podczas festiwalu litewski minimalizm i rumuński spektralizm sąsiadowały z awangardowym jazzem. Muzyczny hołd Thomasa Ankersmita dla pionierki muzyki elektronicznej – Maryanne Amacher – którego sensem jest akt słuchania, prezentowany był obok nowej kompozycji na głos, live electronics i wideo Piotra Peszata o zabarwieniu politycznym.

Miary i formaty. Relacja z Control Room 4 w Gdańsku, 2.09-3.09.2022

Control Room to inicjatywa kameralna i niespieszna, nastawiona na odbiór w trybie „slow listening”. Zeszłoroczna, dwudniowa edycja odbywała się w sali głównej Ratusza Staromiejskiego i łączyła koncerty z wykładami. Tym razem centralny punkt programu stanowił jednodniowy koncertowy mini-maraton, który obejmował trzy projekty o radykalnie odmiennym podejściu do muzycznego czasu.

Gdy sacrum przechodzi w profanum. Wrażenia z Sacrum Profanum: Interakcje w Krakowie, 25.08.2022

Przekraczamy kolejną granicę, łapiemy dystans, cieszymy się i to, co najważniejsze – wszystko odbywa się wspólnie. Zaraz po występie artyści mieszają się z odbiorcami, dołączają do rozmów. Zostają do końca, żegnają swoich gości. I to jest piękne.

Nowa codzienność. Wrażenia z Kursów Nowej Muzyki w Bydgoszczy, 28.07-6.08.

Moment, gdy słyszysz skrzypienie drzwi i zastanawiasz się, czyj jest ten utwór. Kurs był zamknięciem się na dziesięć dni w innym świecie, w przestrzeni tak różnej od wszystkiego. „Usta milczą, dusza śpiewa, kochaj mnie”, które słyszysz w drodze na obiad tak bardzo kontrastuje z Twoją Nową Codziennością. Wychodząc z akademika czy uczelni muzycznej na ulicę, wchodzisz w inny świat.

Przemijanie czy ponadczasowość? Relacja z Sanatorium Dźwięku 2022

Droga do Sokołowska mijała mi na obserwowaniu gromadzących się na sejmikach bocianów, szpaków i grzywaczy. Inny świat rozpoczynał się już za […]

Czarny (s)pokój. Wybrane premiery galerii dźwiękowej w gdańskiej Kolonii Artystów

Czym jest Czarny Pokój? Najkrócej pisząc to galeria dźwiękowa, jednak takie sformułowanie w żaden sposób nie oddaje ducha konceptu, jaki stoi za tym półrocznym ambitnym przedsięwzięciem Sylwestra Gałuszki w gdańskiej Kolonii Artystów. W aspekcie fizycznym to wydzielona przestrzeń, zbudowana na podstawie kwadratu o boku 4 metrów i wyposażona w kwadrofoniczny system audialny (cztery głośniki ustawione są na planie plusa). We wnętrzu – wyciemnionym i wygłuszonym – znajdziemy ciężkie kotary, miękką wykładzinę, niewielkich rozmiarów sofę i… nic więcej.

Chwytanie nieobecności. Relacja z 20. Przeglądu Sztuki SURVIVAL

Próba uchwycenia tego, czego nie ma, zamiast tego, co jest. Tegoroczna edycja Survivalu wyostrzała uwagę w stronę zjawisk niemal przezroczystych, jak zespolony z naszym życiem kapitalizm. Była rozmową o nieuchwytnym momencie między życiem a śmiercią i równie nieuchwytnej granicy między rzeczywistością a fikcją. To, że aktualnie równie zaciekle zajmujemy się hauntologią, co ontologią, całkiem sporo mówi o świecie, w którym żyjemy. Coraz częściej nawiedzają nas pytania: To ja czy tabletka? Jawa czy sen? Taki mamy system czy może już „taki mamy klimat’’? Odpowiedzieć na nie trudno, choć sztuka współczesna winna próbować.

Resonating breath of air. Wrażenia z „Prometeusza” Luigiego Nona w Ostrawie, 30.06.2022

Marta Konieczna: Ascolta! Już przed wejściem do sali tworzy się osobliwy pejzaż dźwiękowy – trzepotanie kartek. Kopie libretta, które rozdano, […]