Prasówka 8.08.2023
1. Przegląd prasy rozpoczynamy od #występówgościnnych, w ramach których nasz redaktor Piotr Tkacz-Bielewicz na łamach „Ruchu Muzycznego” relacjonuje, wnikliwie przyglądając się […]
Piotr Tkacz-Bielewicz archiwum
Prasówka 27.05.2023
Przeglądając „Teatr”, „Ruch Muzyczny”, „Odrę”, „Czas Kultury” i „Dialog” (trzymajcie się tam!) o muzyce, teatrze, filmie, ich przenikaniu, sztucznej inteligencji i Wagnerze na […]
Prasówka 01.04.2023
Przeglądając „Ruch Muzyczny”, „Kulturę Współczesną”, „Teatr”, „Odrę” i „Przekrój” o performatyce, postpandemii, parytetach, pieniądzach i śpiewaniu rozmawiają Natalia Górecka i Piotr Tkacz-Bielewicz.
Prasówka 21.03.2023
Prawdziwa feeria występów gościnnych naszych redaktorek_ów, od występów i relacji koncertowych, przez recenzje książkowe po reportaże około filmowe. W tej prasówce nie mogło zabraknąć Lydii Tár i Wayne'a Shortera, ale jest też Lidia Zielińska i Anastassis Philippakopoulos.
Prasówka 21.02.2023
1. Zaczynamy przegląd prasy od pakietu #gościnnychwystępów redaktorów Topolskiego i Tkacza-Bielewicza na łamach „Dwutygodnika”. Piotr Tkacz-Bielewicz przedstawia nowy album grupy Opla […]
Glissando (nie)wrapped a odredakcyjne podsumowania i rekomendacje 2022
Kontynuując zapoczątkowaną rok temu tradycję, prezentujemy drugą edycję odredakcyjnych rekomendacji i podsumowań magazynu „Glissando”. W tegorocznej odsłonie symbolicznie rezygnujemy z sygnowania podsumowania hasłem „wrapped” […]
Prasówka 16.11.2022
1. W ramach #występówgościnnych prezentujemy płytowy przegląd autorstwa naszego redaktora Piotra Tkacza-Bielewicza, nie tak daleko od naszego ostatniego #41: X-tradycja. […]
Prasówka 12.10.2022
1. Podtrzymując tradycję zaczynamy od #gościnnychwystępów – tym razem Jan Topolski na łamach „Dwutygodnika” zagłębia się w osiągnięcia polskiej muzyki filmowej […]
Pożądana niekompletność. +/- 1000 fragmentów (dla) Ryoji Ikedy
Na początku przyszło mi do głowy, żeby zaproponować kwiz. Miała to być niezobowiązująca zabawa, łącząca w globalną pajęczynę rozmaitych pisarzy, teoretyków i artystów z japońskim twórcą – przez zestawienia w pary nieoznaczonych cytatów, z których należy wybrać, które słowa należą do Ikedy, a które do kogoś innego. Jednak zrezygnowałem z tego jakże krotochwilnego konceptu, bo przepisując wybrane cytaty zorientowałem się, że często drobny szczegół, wręcz jedno słówko, pozwala łatwo ustalić, że tego raczej Ikeda nie powiedział. Cóż, szkoda...