Zola Jesus is the moniker of Nika Roza Danilova, who has been making music and performing for almost 20 years. Revered for her powerful voice, the artist is not afraid of challenges and experiments. One of them is an upcoming concert with the Tri-City chamber ensemble NeoQuartet, which specializes in performing contemporary classical music.
Igor Pudło: Kuba Wojewódzki mówi, że jest jednoosobową subkulturą. My jesteśmy chyba dwuosobową subkulturą i dwuosobową niszą, którą trudno zdefiniować. Jesteśmy osobnym zespołem, bo nie zapraszają nas na festiwale jazzowe, mimo że jesteśmy związani z jazzem. Nie zapraszają nas na festiwale elektroniczne, chyba oprócz Nowej Muzyki, bo też za mało tej elektroniki w naszym graniu, tak że jesteśmy gdzieś pośrodku. Jak to śpiewa Nosowska: za gruba dla chudych, a dla chudych – za gruba.
His works refer to alternative human machine interaction and the approach to create integrated and universal communication systems. He analyzes and reveals phenomenons of perception versus reality and principles of abstract aesthetics with audio-visual installations. The creation of experimental soundscapes and the relation of semiotics and sound are further aspects of his work. Meet Andreas Lutz.
Monika Pasiecznik: Powiedziałeś kiedyś, że wyobrażasz sobie muzykę jako formę komunikacji. Co przez to rozumiesz? Yannis Kyriakides: Muzyka jest dla mnie medium komunikacji, istnieją w niej pewne poziomy znaczenia, których nie zawsze jesteśmy świadomi. Jako kompozytor jestem zainteresowany wydobyciem tego znaczenia ze wszystkich elementów, takich jak na przykład kulturowe znaczenie instrumentów czy historia przestrzeni. Łączę różne dźwięki, nie zawsze ze sobą powiązane, umieszczam je w danej przestrzeni i w ten sposób buduję znaczenia, stawiając pytanie o relacje, jakie się między tymi elementami tworzą. Zawsze byłem przekonany, że dźwięk i muzyka mogą być nośnikami pewnych treści ze świata poza muzyką. Zastanawiam się, co muzyka może powiedzieć lub zrobić. Muzyka nie jest dla mnie czymś oczywistym.
Oskar Tomala: Znajdujemy się w Sokołowsku. Przed nami stoi historyczny budynek Sanatorium doktora Brehmera. Jakie wrażenie wywiera na tobie to miejsce? Catherine Lamb: Lubię błądzić po niewykończonych przestrzeniach starych budynków, wodzić wzrokiem po podniszczonych ścianach i odczytywać z nich fragmenty zapomnianego czasu. Czuję, że to miejsce zostało zbudowane z dużą ilością twórczej energii.
Krzysztof Marciniak: OK, działa, podłączyłem te wszystkie mikrofony… Klaudia Wereniewicz: Przynajmniej role się zamieniły, bo zwykle to ja podpinam wykładowcom […]
Wywiad z zespołem wrocławskiej Pracowni Audiosfery Izabela Smelczyńska: Badania nad soundscapem prowadzi Pan już od około dziesięciu lat. Jednak Pracownia Badań […]
W jaki sposób kompozytor odczuwa miasto? Każde miasto ma swoją charakterystykę dźwiękową. Zauważyłem to kiedy zacząłem podróżować po świecie. Postrzegam rzeczywistość poprzez dźwięki
