Na bieżąco

Prasówka 15.04.2017

Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.

Redakcja / 15 kwi 2017

Zapraszamy do drugiej odsłony naszej nowej, cyklicznej  rubryki, w której będziemy regularnie prezentować najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.

1.

Nie milkną echa niedawnej Poznańskiej Wiosny Muzycznej – a zwłaszcza skandalu wokół niedoszłej premiery 47489d9fCreation Ryszarda Osady. W obszernej relacji dla Dwutygodnika Piotr Tkacz z kronikarskim zacięciem opisuje poszczególne koncerty wychodząc od prawykonań oraz wspomnianej niedoszłej premiery. „Sprawa Creation” wyraźnie nadała ramę opisywaniu tegorocznej edycji festiwalu, stanowiąc symbol fundamentalnych, systemowych problemów muzyki współczesnej w Polsce. Pytanie brzmi: czy ten przejaw rzeczywistego statusu nowej muzyki w obrębie rodzimego systemu instytucji muzycznych może cokolwiek zmienić?

http://www.dwutygodnik.com/artykul/7139-swiety-brutalizm.html

 

2.

Szwajcarski magazyn „Dissonance”, z którym mieliśmy okazję współpracować przy okazji #20, opublikował w czterech językach (ach!) rozmowę Christopha Hafftera z filozofem 9781781680940_Anywhere_or_not_at_all-80ccd85e935c9afc136969f32d467fa8Peterem Osbornem, który swoją książką Anywhere or not at all nieźle namieszał w starym dobrym dyskursie na temat definicji sztuki. W tym kontekście rozmowa schodzi na bliskie nam od #22 i #29 tematy muzyki konceptualnej i nowej dyscypliny, a Osborne zauważa skostnienie konwencji Nowej Muzyki oraz jej impregnację na krytykę, zastygnięcie w pierwotnym geście protestu (jak u Adorna). Dalej padają interesujące kwestie na temat relacji muzyki do języka oraz jej krytyki prowadzonej z pola innych sztuk. Dobra dodatkowa lektura po przeczytaniu od deski do deski #29.

http://www.dissonance.ch/upload/pdf/137_02_hb_haf_osborne.pdf

 

3. & 4.

Do almanachu muzyki eksperymentalnej, czyli niestrudzenie prowadzonego przez Jennie Gottschalk portalu Sound Expanse, dodane zostały w tym tygodniu dwa obszerne (!) wywiady: pierwszy ze współzałożycielem (obok Jamesa Tenney’a i Philipa Cornera) grupy Tone Roads, Malcolmem Goldsteinem i drugi ze związanym z Wandelweiser Markiem So. Gottschalk kontynuuje tym samym cykl „Perspectives”, którego myślą przewodnią jest „I’m just tired of the sound of my own voice about experimental music”. Wspominając wykonanie utworu Marka podczas naszego spotkania promującego #29 w Berlinie, szczególnie polecamy sięgnąć po drugą rozmowę, częściowo ujętą w formie pdf-u, częściowo jako dźwiękowe nagranie.

http://www.soundexpanse.com/perspectives-2-malcolm-goldstein/

http://www.soundexpanse.com/perspectives-3-mark-so/
http://www.soundexpanse.com/wp-content/uploads/2017/02/So-interview.pdf

 

5.

Jak pisać o noise, żeby nie popaść w banał? Jak uchwycić jego wielowymiarową naturę bez 9781501313301podziału na proste dychotomie? Marie Thompson, autorka nowej publikacji Beyond Unwanted Sound: Noise, Affect and Aesthetic Moralism,  przygląda się zjawisku, umieszczając je w szerokim, społeczno-kulturowym kontekście. Zanim jednak sięgniemy po lekturę, warto zapoznać się z wywiadem, którego mailowo udzieliła Davidowi Menestresowi. W ogniu pytań brytyjska badaczka zdradza powody powstania publikacji, tłumaczy dlaczego noise może być skuteczną bronią w walce politycznej i czy ma coś wspólnego z mikrofalowym promieniowaniem tła.

https://soundstudiesblog.com/2017/04/10/noise-beyond-the-grandiose-and-the-seductive-an-interview-with-marie-thompson/

 

6.

Lucia Udvardyova, która napisała do nas jeden z artykułów do #30 (New Budapest Undeground), niezmiennie kontynuuje poszukiwania najciekawszych zjawisk z Europy Środkowo-Wchodniej na swoim blogu „Easterndaze”. W tym krótkim wywiadzie rozmawia z Andrejem Kabalem o jego, współprowadzonej z Dominikiem Novakiem, nowej kasetowej wytwórni z Bratysławy (o której Andrej, autor tekstu Not-So-Boring-Dystopia o scenie tego miasta, z właściwą sobie skromnością nie wspomniał). Evocative Objects bierze swoją nazwę z lekkiego fetyszyzmu analogowego nośnika (czyżby zaczyn do #32?) i zamierzają nawiązywać i rozwijać do estetyki psychodelicznej. Pierwszą kasetą jest ambientowe Curse of the Tribe autorstwa The Blackwood Incident, za którym to aliasem ukrywa się wspomniany Novak ze współpracownikami. Kolejny label z Bratysławy do śledzenia obok Urbsound, LOM czy Mappy.

http://easterndaze.net/post/159149731915/evocative-objects-bratislavas-new-tape-label

 

7.

Trwa renesans zainteresowania twórczością Midori Takady, która jesienią zeszłego roku zagrała wyprzedany oraz entuzjastycznie przyjęty koncert w Warszawie. Połączone siły nowojorskiej wytwórni Palto Flats  oraz genewskiej WRWTFWW Records wypuszczają właśnie reedycję klasycznego albumu Takady „Through the Looking Glass”. Z tej okazji Dazed opublikowało tekst poświęcony historii recepcji płyty, stawiając tezę, iż do zbiorowej pamięci przywróciły ją algorytmy youtube’a. Tekst stanowi w znacznej mierze opracowanie mailowej rozmowy Martina Pepperella z artystką.

http://www.dazeddigital.com/music/article/35465/1/midori-takada-through-the-looking-glass-interview

 

8.

Swój przewodnik po irańskiej niezależnej muzyce elektronicznej opublikował Tristan Bath, który przygląda się scenie muzycznej wyrosłej równolegle do politycznej zmiany, jaką zwiastowały wygrane przez Hasana Rouhaniego wybory prezydenckie w 2013 roku, jak i zwróconej w stronę nowych zagrożeń, z proklamowanym przez Donalda Trumpa travel ban na czele. Bath nie sprowadza jednak muzyki wyłącznie do politycznego mianownika, a zaproponowane przezeń spektrum sięga od impresjonistycznego pianina do niemal black metalowych drone’ów. Wśród 9 omówionych sylwetek nie zabrakło Sote (ukrywającego się pod tym pseudonimem Aty Ebtekara), który zeszłej jesieni gościł w Polsce na festiwalu Unsound.

https://daily.bandcamp.com/2017/04/06/iran-electronic-music/

 

9.

FACT Magazine opublikowało obszerny tekst dotyczący nowej wytwórni Nyege Nyege  Tapes ze stolicy Ugandy, Kampali. Wytwórnia powstała na bazie festiwalu Nyege Nyege Music, który od 2015 roku odbywa się w opuszczonym ośrodku przy nabrzeżu Nilu. Twórcy wytwórni planują uczynić z niej platformę współpracy między różnymi środowiskami niezależnej muzyki elektronicznej w różnych rejonach Afryki.W katalogu Nyege Nyege  Tapes na razie znajdziemy 3 pozycje: album polirytmicznej elektroniki  Otima Alphy, wykorzystujący schematy  muzyki weselnej ludu Acholi, a także oparty na nagraniach terenowych z Afryki album tworzącego w Los Angeles MC Riddlore oraz album twórcy „disco vumbi” Alai K – mieszanki kenijskiej muzyki chakacha, bengi oraz różnych elementów współczesnej klubowej elektroniki.

http://www.factmag.com/2017/04/11/nyege-nyege-tapes-interview

 

10.

Peter Guralnick, amerykański krytyk muzyczny i pisarz, znany jest przede wszystkim z publikacji dotyczących historii muzyki popularnej. Sięgając do korzeni rock’n’rolla, przygląda się twórczości afroamerykańskich oraz białych „klasyków” gatunku, biorąc ją za punkt wyjścia do dalszych rozważań nad istotą muzyki, jej społecznymi uwarunkowaniami oraz zmianach w percepcji dźwięku na przestrzeni minionych lat. W rozmowie z George’em Howardem, Guralnick rozważa problemy kulturowej apropriacji, funkcjonowania muzyków u zarania rock’n’rolla oraz współczesnej kultury muzycznej w dobie algorytmizacji konsumpcji.

(http://www.hypebot.com/hypebot/2017/04/virginia-woolf-to-howlin-wolf-peter-guralnick-on-algorithm-defeating-art-expression-of-emotion-inter.html#more)

 

 

Red: am, jt, jz, wz