Wydeptuję różne ścieżki, to tu, to tam. Mam wrażenie, że chodzę i sprawdzam jak kot: próbuję, stwierdzam, czy to dla mnie, a jak nie, to idę dalej. (...) Nie mam konkretnego kierunku, ustalonej ścieżki. I dobrze się z tym czuję. Dzięki temu, jak jutro poczuję, że chciałabym napisać coś zupełnie innego, to nie zrobię tego wbrew jakimś wcześniejszym założeniom.
1. Rozpoczynając od #występówgościnnych uwadze polecamy tekst Agaty Pasińskiej, poświęcony 77 Sesji Musica Moderna (19-21.04.2021), który opublikowany został na internetowych […]
Bolesław Błaszczyk Spotkania z Schaefferem Muzykę współczesną tępiono i wyszydzano konsekwentnie na każdym etapie mojej 20-letniej edukacji artystycznej (1975-1995) 1. Jazz jakby […]
1. Pisaliśmy niedawno na profilu o śmierci amerykańskiego kompozytora Bena Johnstona – czeladnika Harry’ego Partcha, badacza stroju naturalnego i mikrotonowości – a teraz […]
