Prasówka 10.06.2017
Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.
Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.
1.
Monika Pasiecznik w przedrukowanym właśnie w sieci tekście z ostatniej „Odry” podejmuje w kontekście ostatniej Poznańskiej Wiosny Muzycznej wątek zjawiska, które ostrożnie można określić mianem zwrotu performatywnego w wykonawstwie muzyki współczesnej. Autorka rozwija wątki, które pojawiły się w prowadzonym przez nią numerze #28 naszego pisma oraz w niedawnym tekście Jana Topolskiego dla dwutygodnika. Koncerty Barbary Borowicz, Aleksandra Wnuka (solo oraz w ramach Wrocławskiego Tria Perkusyjnego) i duetu Aleksandry Kwiatkowskiej oraz Mikołaja Pałosza, stanowią dla Pasiecznik pretekst do nakreślenia zarysu panoramy współczesnych podejść do performatywnych aspektów muzyki nowej.
https://pasiecznik.wordpress.com/2017/06/05/performer/
2.
Z kolei Mikołaj Iwański w tekście dla „Szumu” podejmuje temat z drugiego, systemowego działu numeru #28. Iwański planuje szerszy projekt dotyczący umów zawieranych dzisiaj przez artystów wizualnych w Polsce i ten tekst stanowi doń wstępne rozpoznanie. Jakiś czas temu Iwański poprosił przedstawicieli świata sztuk wizualnych o przesyłanie różnych zanonimizowanych umów budzących kontrowersje. W efekcie powstał tekst zbierający wstępnie różne niewłaściwe praktyki w zakresie umów tworzonych w świecie sztuki. Polecamy do lektury nie tylko soundartowcom.
http://magazynszum.pl/krytyka/dlaczego-warto-czytac-umowy
3.
Powróćmy na chwilę od innej perspektywy do tematu performatyki. Sarah Mayberry Scott wychodząc od utworu Face Opera Christine Sun Kim postuluje ponowne przemyślenie granic muzyki. Wpisując się w nurt, który reprezentują choćby Seth Kim-Cohen (nawołujący do tworzenia „non-cochlear music”), G. Douglas Barrett (książka After Sound) czy Joseph Kudirka („dźwięk to dla mnie najmniej ciekawa część muzyki”), Mayberry Scott postuluje zwrot w stronę pozaudialnych sposobów oddziaływania muzyki. Jej podejście oparte jest jednak w większej mierze na założeniu multisensorycznego oddziaływania dźwięku, zmierzającego do przedefiniowania muzyki nie tyle od strony konceptualnej, ile z perspektywy nowego rozumienia poszerzonej percepcji dźwięku (Nina Sun Eidsheim, Airek Beuchamp, Cara Lynne Cardinale).
face opera ii from Christine Sun Kim on Vimeo.
4.
The Wire opublikowało w tym tygodniu tekst zmarłej w zeszłym roku Else Marie Pade, jednej z pionierek muzyki elektronicznej. To fascynujące wspomnienia: o słuchaniu oraz dzieciństwie, pierwszej lekturze pism Pierre’a Schaeffera oraz początkach muzyki elektronicznej, udziale w ruchu oporu podczas II wojny światowej oraz w kursach w Darmstadt. Ale przede wszystkim o wierze w nowy muzyczny język.
5.
Paddy Kingsland rozmawia dla The Ransom Note z Ianem McQaidem na temat powrotu Radiophonic Workshop, którego jest teraz członkiem (wraz z Markiem Ayersem, Stevem Jonesem oraz Martinem Ware). Formacja, która właśnie wydała płytę powstała na bazie BBC Radiophonic Workshop – środowiska muzyków komponujących przełomową muzykę elektroniczną do produkcji BBC. Tegoroczny album to pierwszy materiał nagrany pod tym szyldem, który nie ma związku z BBC, co budzi rozmaite kontrowersje, które możemy zresztą wyczuć na marginesach rozmowy. Jej sedno dotyczy przede wszystkim relacji miedzy tym, czym Radiophonic Workshot było w przeszłości oraz tym, czym jest teraz.
http://www.theransomnote.com/music/interviews/the-pioneers-radiophonic-workshop-talk/
6.
Amanda Cook dla I care if you listen relacjonuje tegoroczną odsłonę SPOR Festival, który odbył się w dniach 8-14 maja w duńskim Aarhus. Siedmniodniowy festiwal mający na celu promocję sceny muzyki współczesnej i sound artu, jak zawsze obfitował w multimedialne instalacje, performanse i utwory, które podkreślały silne relacje między muzyką a sztuką dźwięku. Zdaniem Cook, zorientowanie sztuki współczesnej na dźwięk w tym roku najlepiej uosabiały: instalacja / teatralny utwór site-specific Living Spaces autorstwa Manosa Tsangarisa, startupowy projekt The AcouSuit Nico Sauera, wykonane premierowo kompozycje The Hum Alexandera Khubeeva oraz Vivarium Caroline Louise. Żałujemy, że w tym ujęciu zabrakło performansów Jagody Szmytki Everybody can be present oraz Voila, that’s my life!, które także były prezentowane podczas duńskiego festiwalu.
7.
Kryjąca się pod pseudonimem Moor Mother Camae Ayewa to artystka, poetka i aktywistka, a także współtwórczyni kolektywu Black Quantum Futurism. Pretekstem do rozmowy z Ayewą, która ukazała się na łamach The Creative Independent, jest nadchodząca EP Crime Waves, powstała we współpracy z Mental Jewelry. Z wywiadu dowiadujemy się nie tylko o istocie twórczych kolaboracji, elementach afrofuturyzmu, które wplata do swojej muzyki, ale także o sposobach postrzegania przyszłości przez pryzmat podróży w czasie.
https://thecreativeindependent.com/people/moor-mother-on-creating-the-future-you-want-to-see/
(am, wz)