Relacja z 49. Międzynarodowych Letnich Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie
Usiądź wygodnie. Włóż zatyczki do uszu. Zamknij oczy. Zrelaksuj się. Za chwilę poczujesz na swojej głowie delikatny dotyk dłoni w lateksowych […]
glissando archiwum wpisów
Warsztaty z krytyki: improwizacja kontrolowana (15-16 września 2018)
Serdecznie zapraszamy na bezpłatne warsztaty krytycznopisarskie, które odbywają się jako jedno z wydarzeń towarzyszących festiwalowi Sacrum Profanum w Krakowie (11-17 września 2018). […]
Spacerem po filharmonii berlińskiej
1. Skoro zebraliśmy się tutaj w tak małej grupie, postaram się dostosować moją dzisiejszą opowieść o filharmonii do Waszych potrzeb. Czym jesteście […]
Prasówka 07.08.2018
1. Świeżo po 18. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Nowe Horyzonty, który znów pokazał nowe dzieło Petera Stricklanda – tym razem epizod The […]
Poza ekspozycję dźwięku
W poszukiwaniu nowych frontów audialnego wystawiennictwa (wokół projektu Niewyczerpalność) Podczas berlińskiej premiery konceptualnego numeru „Glissanda”, którego redaktorem prowadzącym był […]
Jeśli słyszysz, to znaczy, że żyjesz. Rozmowa z Mazenem Kerbajem
Tomasz Gregorczyk i Janusz Jabłoński: Wraz z Sharifem Sehnaouim zbudowaliście w Bejrucie prężną scenę muzyki eksperymentalnej. Jak to się robi w Libanie? Mazen Kerbaj: […]
Festiwal uniwersalny. New Opera Days Ostrava 2018
Czym jest NODO? Słowo kojarzyć się może z przepisami RODO, z przenikliwą nudą lub wymarłym ptakiem dodo. Rzec można, że NODO jest wszystkim tym naraz i jednocześnie czymś o wiele, wiele więcej. Czym tak naprawdę jest NODO?
Dźwiękowy kapitał – Relacja ze Sceny Dźwiękowej 16. Przeglądu Sztuki SURVIVAL
Opustoszały pałac rodziny Wallenberg-Pachalych przy ulicy Szajnochy, który przez lata pełnił funkcję giełdy, a do 1945 roku był również siedzibą Commerzbanku, […]
Prasówka 14.07.2018
1. Z okazji otwierającej się właśnie wystawy w ZKM w Karlsruhe poświęconej Studiu Eksperymentalnemu Polskiego Radia na Culture.pl publikowany jest cały pakiet […]
Sound art w Chinach: rewolucje na minutę
Na dźwiękowy krajobraz codzienności w Chinach składają się przypadkowe dźwięki bez żadnego systemu kodowania, a ludzie mogą generować hałas w przestrzeni publicznej, nie zważając na otoczenie. Czy możemy zatem oczekiwać, że chiński sound art będzie prostym kulturowym przełożeniem sound artu zdefiniowanego i praktykowanego u nas, i że idealnie i bez trudu wpasuje się w zachodnie przestrzenie sztuki?