Numer 38/2020

_”/._.\”_

Agata Klichowska

Jak pod wpływem nowych technologii kształtują się formy tworzenia, doświadczania i obiegu muzyki? Odpowiedzi na to często zadawane pytanie poszukują autorki_rzy tekstów z działu poświęconego technologiom cyfrowym i internetowym w muzyce, który stanowi praktyczno-techniczne dopełnienie #38 „Glissanda”. Jego lektura pozwoli nie tylko na uporządkowanie i poszerzenie specjalistycznej wiedzy o różnych koncepcjach i narzędziach, ale będzie również przyjaznym wprowadzeniem dla Czytelniczek_ków mniej zaznajomionych z nowymi technologiami. Dział łączy perspektywy teoretyczek_ków i praktyczek_ków, stając się forum wymiany myśli, know-how, badań, analiz, doświadczeń, praktyk, potrzeb i pomysłów. Poniżej przedstawiamy FAQ, czyli zbiór często zadawanych pytań badawczych, na które możemy poszukać odpowiedzi między innymi w tekstach niniejszego działu:

> Jakie szanse i wyzwania niesie za sobą wykorzystanie technologii internetu rzeczy w dziedzinie muzyki?
W swoim artykule Luca Turchet i inni kreślą wizję internetu rzeczy muzycznych (IoMusT) – nowego obszaru umiejscowionego na przecięciu internetu rzeczy, nowych interfejsów ekspresji, muzyki wszechobecnej, usieciowionych systemów wykonań, sztuki partycypacyjnej i sztucznej inteligencji. Dzięki tej koncepcji możemy przemyśleć na nowo sposoby tworzenia, wykonywania, doświadczania i uczenia się muzyki. W ujęciu autorów IoMusT umożliwia połączenie domeny cyfrowej z fizyczną za pośrednictwem technologii informacyjno-komunikacyjnych, które wspierają działanie usług i aplikacji muzycznych.

> Jakie są potencjalne drogi rozwoju oprogramowania do tworzenia muzyki?
O możliwościach i ograniczeniach programów DAW, czyli cyfrowych stacji roboczych, rozmawiają Radek Sirko, Iza Smelczyńska i Wojtek Węgrzyn (aka ehh hahah). Opierając się na swoich doświadczeniach twórczych, opowiadają o sposobach pracy i eksperymentach z DAW-ami, dyskutują o ich kosztach i nieformalnym obiegu, zastanawiają się nad ramami generatywności i poruszają kwestię fetyszyzacji sprzętu. „Można robić fajne rzeczy na słabym sprzęcie”.

 

il. Wit Apostolakis

 

> Inkluzywne, niestandardowe, tworzone oddolnie środowiska open-source – jakie istnieją alternatywy dla zamkniętych, komercyjnych środowisk do produkcji muzyki?
O otwartości oprogramowania, dywersyfikacji narzędzi, dostępności wiedzy i partycypacji społeczności w praktyce live codingu pisze Wojciech Kacper Werkowicz. W części teoretycznej autor przygląda się sztuce programowania muzyki w czasie rzeczywistym i związanemu z nią internetowemu ruchowi algorave. W części praktycznej zaś prezentuje cztery środowiska do live codingu: LiveCodeLab, Gibber, Tidal Club i ORCΛ. Dopełnienie stanowi mapa miejsc w sieci, które skupiają rozproszoną społeczność live coderek_rów.

> Jak działają algorytmy polecające treści muzyczne w serwisach streamingowych?
Odświeżającą i nieoczywistą perspektywę badawczą przyjmuje Wojtek Krzyżanowski, który wychodząc od memetyki i koncepcji memetycznej historii muzyki, przygląda się temu, w jaki sposób systemy rekomendacji Spotify przyczyniają się do replikowania muzycznych memów. Wraz z autorem przeanalizujemy modele oparte na algorytmie word2vec i sprawdzimy, jak sztuczna inteligencja może nam pomóc zrozumieć memetycznego wirusa muzyki. Być może replikując informację o „trafnych rekomendacjach potężnych algorytmów” pomagamy Spotify zwiększać sprzedaż reklam?

> Jak przenieść dźwiękowy projekt site-specific do sieci w ramach technologicznych ograniczeń?
W swoim tekście Aleksandra Skowrońska porównuje dwie odsłony spacerów dźwiękowych Christiny Kubisch: projekt Electrical Walks realizowany w środowisku akustycznym miast oraz jego nową przeglądarkową wersję Virtual Walks Oslo (2019) realizowaną w przestrzeni wirtualnej. Autorka analizuje, czy w ramach ograniczeń technologicznych wersja online zachowuje badawczy, performatywny i kolektywny charakter projektu offline.

> Jakie nowe praktyki i estetyki twórcze otwiera wszechobecność technologii cyfrowych i uwolnione zasoby wiedzy?

O mikrospołecznościach internetowych, własnych drogach pracy z narzędziami do tworzenia muzyki, dźwiękowych przypadkach i błędach, wizualnej obecności w mediach społecznościowych, formalnej i nieformalnej cyrkulacji muzyki w sieci oraz możliwych formach partycypacji i finansowania twórczyń_ców w czasie pandemii rozmawiamy z: Natalie Schchepanskye Erotic Pleasure i julkiem ploskim, paszką, ciamkam, Adamem Skrzypkowskim/Ku Ku i Zosią Hołubowską/Malą Herba. Próbę nakreślenia stycznej rozmówczyń_ców podejmuje we wstępie Kasia Kołtunowicz.

Każde pytanie rodzi następne. Zgromadzone w dziale teksty nie wyczerpują oczywiście wszystkich możliwych wątków związanych z nowymi technologiami w muzyce. Chcieliśmy raczej otworzyć dyskusję, która mogłaby stanowić punkt wyjścia dla własnych poszukiwań, zarówno w sieci, jak i poza nią.