Po latach zawodowych kompromisów mój przyjaciel zdecydował, że stawia wszystko na jedną kartę: poświęci się pisaniu muzyki. W podjęciu decyzji pomogło mu jednak stypendium. Wsparcie finansowe oraz zamówienie nowego utworu stwarza sprzyjające warunki, by walczyć o swoje. Ze stypendiami, masterclassami czy callami często wiąże się kluczowe kryterium – wiek.
Wydeptuję różne ścieżki, to tu, to tam. Mam wrażenie, że chodzę i sprawdzam jak kot: próbuję, stwierdzam, czy to dla mnie, a jak nie, to idę dalej. (...) Nie mam konkretnego kierunku, ustalonej ścieżki. I dobrze się z tym czuję. Dzięki temu, jak jutro poczuję, że chciałabym napisać coś zupełnie innego, to nie zrobię tego wbrew jakimś wcześniejszym założeniom.
Agata Pasińska: Zacznijmy może od najświeższych rzeczy: pod koniec 2021 roku pracowałaś nad pejzażem dźwiękowym warszawskiego Śródmieścia? Tak, to cykl […]
Jeszcze rok temu wśród uczestników festiwali nie cichła dyskusja dotycząca formy kilkudniowych wydarzeń kulturalnych. Mówiło się, że potrzebny jest co […]
Formy żeńskie Jan Topolski: Kurz po premierach opadł, streamy osiadły w sieci. Może to dobry czas na podsumowanie polskich utworów, zaprezentowanych […]
W połowie października Laboratorium CSW w Warszawie uzbrojono w syntezatory, kable, modulatory i generatory. Tematem 14. edycji Festiwalu Ad Libitum była elektronika jako […]
