W jak Wspólnota
Jeśli miałbym wskazać, czego przede wszystkim nauczył nas feminizm w ciągu ostatnich 15 lat, to tego, że w relacjach istnieją granice, które […]
Jeśli miałbym wskazać, czego przede wszystkim nauczył nas feminizm w ciągu ostatnich 15 lat, to tego, że w relacjach istnieją granice, które […]
Są trzy problemy z tekstem, na który tu odpowiadam. Po pierwsze Autor uzurpuje sobie prawo, żeby porównywać swój los wprost do ofiar wojny i ludobójstwa (tych sprzed 80 lat, nie aktualnych). Po drugie obwinia krytykę muzyczną o to, że odkąd ją uprawia, balansuje na granicy śmierci. Po trzecie, i to jest właśnie o jeden nawias za daleko, miał czelność moją współautorkę Monikę Żyłę pouczać na temat swojej koncepcji postapokaliptycznej kultury g..łtu – czy może cudzej koncepcji, pod którą raczył się podpisać.
Poniższy tekst jest moją odpowiedzią na artykuł „P” jak pokolenie autorstwa Krzysztofa Marciniaka i Moniki Żyły. Piszę „odpowiedzią”, a nie „polemiką”, bo […]
Trudno o bardziej wpływową dyskusję w coraz mniej wpływowych kręgach krytyki muzyki popularnej, niż tę o poptymizmie.
Jeszcze pięć lat temu napisałybyśmy w tym miejscu manifest. Z zacięciem argumentowałybyśmy, że tworzona przez nas i nasze_ych rówieśniczki i rówieśników krytyka muzyczna musi […]
1. Podtrzymując tradycję zaczynamy od #gościnnychwystępów – tym razem Jan Topolski na łamach „Dwutygodnika” zagłębia się w osiągnięcia polskiej muzyki filmowej […]
1. Wierzymy, że #Dwutygodnikzostaje, a wraz z nim regularnie pojawiające się treści, które prowokują do refleksji, kulturalnych i kulturowych polemik, lecz przede wszystkim […]