Plądrofonia pamięci – James Leyland Kirby
Pop wpada nachalnie w nasze uszy, aby stać się elementem naszego życia. Poszczególne piosenki stają się łącznikami między pokoleniami lub znajomymi, […]
100 lat Else Marie Pade. Od zapomnianej pionierki do pożądanej ikony
Else Marie Pade, kompozytorka i duńska pionierka muzyki elektroakustycznej, obchodziłaby w tym roku 100 urodziny. Jej nazwisko poza granicami Danii nie jest jeszcze tak znane, jak nazwiska współczesnych jej mężczyzn czy kompozytorek.
Opowieści (nie) z tego świata – wrażenia z I edycji Avant Art Festival w Lublinie
Wspólnotowość odczuwalna była także podczas pierwszej edycji Avant Artu w Lublinie, organizowanej tym razem we współpracy z Ośrodkiem Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”. Na otwarcie festiwalu zaproponowano trzy solidne muzyczne akty z eksperymentalnym wokalem w roli głównej i to właśnie z tego powodu postanowiłam się wybrać w rodzinne strony.
Lokowanie muzycznego produktu. Kilka refleksji wokół koncertu dzisiaj
Publiczny koncert jest swego rodzaju ramą, w której prezentuje się muzykę – dzieła kompozytorów i interpretacje wykonawców. Rama ta bardzo szybko zmienia się w antyramę – niewidoczną, przezroczystą i pozornie neutralną względem tego, co obejmuje. W rzeczywistości koncert jest zwrotnie sprzężony z przemianami w samej muzyce.
Oramics: bohaterki dźwięku
11 sylwetek kobiet zajmujących się dźwiękiem w bardzo różnych odsłonach – od modularów przez technikę sceniczną po mastering. Poznajcie bohaterki naszego nowego cyklu!
Zróbmy (sobie) hałas. Warszawska Jesień 2024.
Może nie należy przywiązywać się do haseł, które muszą pomieścić w swoich ramach ponad siedemdziesiąt warszawskojesiennych wydarzeń, w tym nie tylko koncerty, ale i spotkania, panele dyskusyjne, warsztaty, wystawę i festiwalowe radio. Jednak ustanowienie przenikania tematem przewodnim czytam (z pewną dozą dobrej woli) jako gest otwarcia, ciekawości tego, skąd do muzyki współczesnej idee przychodzą i dokąd zmierzają.
Wspomnienia avant-popowe
Wszyscy (?) mamy takie wspomnienia – sytuacji, w których piosenki pop wybrzmiewały z różnych powodów w naszych uszach na niezwykłe sposoby: zaszumiane, zaglitchowane lub skompresowane do granic muzyki eksperymentalnej, wybrzmiewające w nieoczywistych przestrzeniach, odbijające się od różnych ścian, przenikające przez nie, dobiegające z dystansu, rezonujące pod mostami lub w uszach, które nietypowo ustawimy, albo w organizmach znajdujących się w nietypowych stanach.
Nieidealnie też jest pięknie. Rozmowa z Katarzyną Krzewińską
Dla mnie pochodzenie i kontekst dźwięku są ważne, ale bardziej zależy mi na projektowaniu wrażeń i emocji odbiorcy, niż wciskaniu go w jakąś konkretną interpretację. Na pewno istnieją utwory, w których warstwa znaczeniowa pozostaje bardzo ważna. Ale dla słuchacza nawet czysto brzmieniowy odbiór utworu jest fantastyczny.
Twórczość radykalnie inkluzywna – polski hyperpop bez granic
Hyperpop nie jest pierwszą postgatunkową stylistyką, ale zdecydowanie najbardziej zaawansowaną. Jest również tą, która najsilniej wymyka się próbom definicji, będąc nie tylko blenderem wypełnionym gatunkami, lecz przede wszystkim vibe’em.
Świat w (nie)szkicu. Rozmowa z Agnieszką Widlarz i Anną Kierkosz
Opera „Barwki i słyszki” stanowi swoisty manifest sztuki bez barier, jak również istotny element edukacji kulturalnej. To wreszcie piękna i czuła opowieść...
A sign is just a metaphor. Interview with Andreas Lutz
His works refer to alternative human machine interaction and the approach to create integrated and universal communication systems. He analyzes and reveals phenomenons of perception versus reality and principles of abstract aesthetics with audio-visual installations. The creation of experimental soundscapes and the relation of semiotics and sound are further aspects of his work. Meet Andreas Lutz.
Wspomóż Glissando
Zawsze miło nam będzie otrzymać drobne wsparcie finansowe, które umożliwi dalszy rozwój "Glissanda".