28 / 2016 Wykonawstwo / system

Patronem tego numeru „Glissanda” mógłby być Niklas Luhmann, twórca teorii systemów społecznych. Tym razem zajmujemy się bowiem funkcjonowaniem nowej muzyki oraz jej praktykami wykonawczymi.

System to ogół wzajemnych relacji i oddziaływań między wszystkimi tworzącymi go elementami. Społeczeństwo jest takim systemem, który składa się ponadto z wielu mniejszych podsystemów, jak prawo, religia, gospodarka czy sztuka. Wyodrębniły się one w toku ewolucji i zautonomizowały, tworząc własne, wewnętrzne i niezależne logiki funkcjonowania oraz sieci relacji, a także generując kolejne podsystemy.
Chcemy więc spojrzeć na nową muzykę jak na taki właśnie systemem, który na przestrzeni ostatnich stu lat historii muzyki wyodrębnił się i wypracował swą własną praktykę, stworzył swą własną scenę.

Przyjęliśmy za punkt wyjścia możliwość wyodrębnienia systemu nowej muzyki na podstawie instytucji, jak festiwale, zespoły czy zamówienia kompozytorskie, oraz dyskursu, jak choćby wyspecjalizowane wykonawstwo muzyki współczesnej. Rozwój praktyk wykonawczych pokazuje historię wyodrębniania się systemu społecznego nowej muzyki, aż do momentu ich instytucjonalizacji (powstanie zespołów grających wyłącznie nową muzykę) i normalizacji (upowszechnienie się tzw. rozszerzonych technik instrumentalnych). W tym sensie dwa tematy „Glissanda” – wykonawstwo muzyki współczesnej i system – wiążą się ze sobą.

 

Stypendia i porcelana

Gra karciana do pobrania!