Do Female-Oriented Festivals Come with An Expiration Date? Heroines of Sound 2023
The Heroines of Sound festival has always been dedicated to spotlighting women who push the frontiers of electronic music. By […]
glissando archiwum wpisów
Mikrotonowe odkrycia. Wrażenia z występu Phila Niblocka i Katherine Liberovskayi, 17.08.2023
Phil Niblock, obchodzący w tym roku swoje 90. urodziny (sic!) to bywalec festiwalu Audio Art (sześć występów) i ogólnie polskich imprez (m.in. […]
So much is happening at the same time. Interview with gamut inc
Piotr Tkacz-Bielewicz: If you could choose a year that you were born in – which would that be and also where? […]
Czyj Survival? Przegląd Sztuki Survival 2023
Punktem wyjścia dla tekstu jest Przegląd Sztuki Survival. W miarę zbierania myśli uświadomiłem sobie, że konstrukcja całego wydarzenia odzwierciedla pewien powtarzający […]
Muzyka w gabinecie luster – o twórczości Bernharda Langa
Z nazwiskiem austriackiego kompozytora Bernharda Langa (1957) wiąże się nieodłącznie skojarzenie z jego oryginalną filozofią muzyczną, której głównym zagadnieniem jest, mówiąc […]
Druga fala z głoś/nika
Oto i oczekiwana druga fala z głoś/nika, kolejnego naszego audialnego numeru. Tym razem czeka Was: wycieczka w przeszłość przenośnych słuchawek, czyli postautentyczne pejzaże […]
W jak Wspólnota
Jeśli miałbym wskazać, czego przede wszystkim nauczył nas feminizm w ciągu ostatnich 15 lat, to tego, że w relacjach istnieją granice, które […]
Prasówka 8.08.2023
1. Przegląd prasy rozpoczynamy od #występówgościnnych, w ramach których nasz redaktor Piotr Tkacz-Bielewicz na łamach „Ruchu Muzycznego” relacjonuje, wnikliwie przyglądając się […]
„Tu była muzyka”. O dźwiękach na wystawie scenograficznej. Praskie Quadriennale 2023
Niniejszy tekst idzie na przekór tendencji pomijania aspektów muzycznych i dźwiękowych w percepcji materialnych substratów teatru. Za przedmiot bierze z kolei niedawno zakończone Praskie Quadriennale (PQ) – kolejną edycję cyklicznego wydarzenia o charakterze ogólnoświatowym poświęconego najnowszym trendom w sztuce scenograficznej i współczesnym sposobom kształtowania przestrzeni teatralnych.
„O” jeden nawias za daleko
Są trzy problemy z tekstem, na który tu odpowiadam. Po pierwsze Autor uzurpuje sobie prawo, żeby porównywać swój los wprost do ofiar wojny i ludobójstwa (tych sprzed 80 lat, nie aktualnych). Po drugie obwinia krytykę muzyczną o to, że odkąd ją uprawia, balansuje na granicy śmierci. Po trzecie, i to jest właśnie o jeden nawias za daleko, miał czelność moją współautorkę Monikę Żyłę pouczać na temat swojej koncepcji postapokaliptycznej kultury g..łtu – czy może cudzej koncepcji, pod którą raczył się podpisać.