Michał Tomczak: Jak wspomniałem w pierwszej części relacji, Totentanz można uznać za centralną kompozycję 65. Warszawskiej Jesieni, dlatego też kolejne połączenia również będą wychodzić od kompozycji Ryterskiego. Tym razem aspektem splatającym utwory jest szeroko pojmowana sceniczność, rozumiana zarówno jako ogólna „widowiskowość”, jak i „eksperymentalność” w traktowaniu estrady.
Po wymuszonej przerwie spowodowanej pandemią i ubiegłorocznej edycji online festiwal Sacrum Profanum powrócił do formuły koncertów z publicznością. Tegoroczna 19. już odsłona […]
„Ewidentnie coś nie działa” – oznajmia dyrygent z estrady, przerywając po minucie pierwszy utwór na koncercie Klangforum Wien. Cóż, szwankuje elektronika. […]
Jan Topolski: Zacznijmy od rytualnego już pytania, jak to wyszło z tą Szwecją. Aleksandra Słyż: W trakcie studiów licencjackich na Akademii […]
1. Zaczynamy tradycyjnie od występów gościnnych. Tym razem obrodziło, gdyż na sam koniec zeszłego roku dwutygodnik.com dorzucił dwa kompozytorskie portrety autorstwa […]
I. Lukáš Jiřička nie jest postacią obcą w szeroko pojętym polskim środowisku artystycznym. Chociaż jego głównym ośrodkiem zawodowym jest Praga – […]
Jan Topolski: Słuchając twoich utworów chronologicznie, miałem wrażenie, że w pewnym momencie, w okolicach 2016 roku, nastąpił w twojej twórczości jakiś przełom. Pojawiły […]
Jan Topolski: Biennale Ostravské Dny istnieje już od 2001 roku i na przełomie sierpnia i września odbyła się jego 9. edycja, którą […]
Czy pomysł przeniesienia Zagubionej autostrady na deski sceny operowej ma w ogóle sens? Dziś, kilka miesięcy po ukończeniu prac, zadaję sobie […]
Fakt, że jest to 45. edycja Poznańskiej Wiosny Muzycznej, a pierwsza odbyła się w 1961 roku, przypomina o przejściowych trudnościach, z jakimi się borykała (np. […]
