Refleksje o „Zagubionej autostradzie”, czyli czekając na Godota emocji i bliskości
Czy pomysł przeniesienia Zagubionej autostrady na deski sceny operowej ma w ogóle sens? Dziś, kilka miesięcy po ukończeniu prac, zadaję sobie […]
glissando archiwum wpisów
Tatuaż muzyczny
W myśl koncepcji tatuażu muzycznego (le tatouage musical), opracowanej przez francuską socjolożkę Élisabeth Gérard, „już w życiu prenatalnym odbieramy drgania i fale […]
Samorządy i awangarda
Czy miasto służy festiwalowi czy odwrotnie? O próbie zgrania samorządy i awangardy rozmawiają kuratorzy i urzędnicy
Musica Polonica Nova pod szkiełkiem
Wywiad z dyrektorem artystycznym festiwalu, Szymonem Bywalcem, i jego asystentem Pawłem Hendrichem o programie idealnym oraz jego zagrożeniach
Pilot serialu – „Symbiotyczność Tworzenia” na Dniach Muzyki Nowej w Gdańsku
Podczas tegorocznych Dni Muzyki Nowej odbył się koncert, do którego zaproszono Elvina Flamingo (Jarosław Czarnecki) razem z jego żywą instalacją Symbiotyczność […]
Hatsune Miku: „Still Be Here” na Transmediale i CTM Festival 2016. Multimedialny esej o wykonawcach przyszłości
Still Be Here to prawdopodobnie najbardziej osobliwe widowisko najsłynniejszej, wirtualnej piosenkarki Hatsune Miku – nietypowy występ łączący tegoroczne festiwale Transmediale […]
Funkcje i praktyki
Patronem #28 „Glissanda” mógłby być Niklas Luhmann, twórca teorii systemów społecznych. Tym razem zajmujemy się bowiem funkcjonowaniem nowej muzyki oraz […]
Funkcje i praktyki
Patronem tego numeru „Glissanda” mógłby być Niklas Luhmann, twórca teorii systemów społecznych. Tym razem zajmujemy się bowiem funkcjonowaniem nowej muzyki oraz jej praktykami wykonawczymi. Na przestrzeni ostatnich stu lat wyodrębnił się i wypracował swą własną praktykę, stworzył swą własną scenę.
Call for papers: Glissando #30
Magazyn o muzyce współczesnej „Glissando” zaprasza do nadsyłania abstraktów (do 2 tys. znaków) i po akceptacji – tekstów (do 40 tys. znaków) […]
Minimalista, jakiego nam dziś potrzeba – pamięci Tony’ego Conrada (1940-2016)
1. Można by uznać – i byłoby to uzasadnione – że tylko Branden Joseph ma prawo pisać teksty po śmierci Tony’ego […]