Swobodna atmosfera pozwalała na nieskrępowane eksploracje dźwiękowe. Było intensywnie i wciągająco, działo się więcej niż jakkolwiek byłabym w stanie zmieścić w tej relacji. A brzmienia naprawdę potrafiły zaskoczyć. Podobnie jak ich źródła.
Takie powroty bywają ryzykowne – ostatni raz w Sokołowsku byłem w 2017 roku, na czwartej edycji festiwalu. Czyli, jak ujęła to moja znajoma: jeździłeś na Sanatorium, zanim to było modne. To nie tak, że przestałem, bo zrobiło się trendy. Nie, bo w 2017 jeszcze się tego nie czuło, a poza tym nawet to słowo „przestałem” mi tu nie pasuje, bo sugeruje świadomą decyzję, a po prostu w kolejnym roku nie przyjechałem i tyle.
Since 2015, research and theory have been increasingly present at Berlin's MaerzMusik festival. Until last year, this was achieved through the daily discursive format known as Thinking Together. This year, the festival introduced a new format — the Library of MaerzMusik — an open space for exchange, encounters, and personal study.
Termin wykonawstwo historyczne jest już ugruntowany. Może to więc czas, by zająć się wykonawstwem spekulatywnym? Tylko czy spekulacje na temat […]
Siłą Sacrum Profanum jest jego różnorodność. To „eksperyment i alternatywa, rock i metal, jazz i awangarda, swobodna improwizacja i muzyczna medytacja, drone i ambient, elektronika i techno” – pisze jego kurator. Podczas festiwalu litewski minimalizm i rumuński spektralizm sąsiadowały z awangardowym jazzem. Muzyczny hołd Thomasa Ankersmita dla pionierki muzyki elektronicznej – Maryanne Amacher – którego sensem jest akt słuchania, prezentowany był obok nowej kompozycji na głos, live electronics i wideo Piotra Peszata o zabarwieniu politycznym.
1. „Jednym z kluczowych sposobów definiowania postinstrumentalizmu jest indywidualna dla każdej kompozycji praktyka techniczna (wykonawcza), co stoi w opozycji do tradycji” pisze […]
Choć oficjalnie w głównym programie 64. Warszawskiej Jesieni były tylko dwie formy okołooperowe w Studiu ATM, to dwa inne koncerty zawierały bardzo istotny element inscenizacji i reżyserii. Dlaczego muzyka współczesna potrzebuje teatru i co nam mówią twórcy o świecie wokół?
Podejmując w sztafecie warszawskojesiennej pałeczkę od mojej poprzedniczki pozostaje mi opisać głównie drugą połowę festiwalu, choć miejscami będę wracał do pojedynczych […]
Jan Topolski: Biennale Ostravské Dny istnieje już od 2001 roku i na przełomie sierpnia i września odbyła się jego 9. edycja, którą […]
Zaskoczenia, zderzenia i jeden zgrzyt O ile obraza uczuć, tłumy oburzonych pod teatrami i galeriami to codzienność świata sztuk wizualnych i scenicznych, to […]
